درمان راه رفتن در خواب

درمان راه رفتن در خواب

درمان پزشکی برای راه رفتن در خواب هنگامی ضروری است که ناشی از یک مشکل پزشکی اساسی باشد. در برخی موارد، ممکن است داروهایی برای کنترل راه رفتن در خواب تجویز شود. همچنین چندین مرحله وجود دارد که شخص می تواند برای کاهش تأثیر راه رفتن در خواب انجام دهد. در این مقاله از بخش سلامت جسمی مجله اینترنتی وبگردون به بررسی اختلالات خواب و درمان راه رفتن در خواب میپردازیم.

 

نکاتی برای جلوگیری از راه رفتن در خواب

هیچ راه شناخته شده ای برای جلوگیری کامل از راه رفتن در خواب وجود ندارد. با این حال، اقدامات خاصی را می توان برای به حداقل رساندن خطر انجام داد. این شامل:

  • خواب کافی داشته باشید.
  • استرس را محدود کنید. مدیتیشن کنید یا تمرینات آرام سازی انجام دهید.
  • از هرگونه تحریک (شنوایی یا دیداری) قبل از خواب اجتناب کنید.

 

نکاتی برای محافظت از خود هنگام راه رفتن در خواب

اینها و مواردی است که می توانید برای جلوگیری از آسیب در صورت و هنگام انجام راهپیمایی خواب انجام دهید:

  • یک محیط خواب امن، عاری از اجسام مضر یا تیز داشته باشید.
  • در صورت امکان در یک اتاق خواب در طبقه همکف بخوابید.
  • درها و پنجره ها را قفل کنید.
  • پنجره های شیشه ای را با پرده های سنگین بپوشانید.
  • زنگ هشدار یا زنگ را روی درب اتاق خواب قرار دهید.

 

درمان دارویی خواب روی

اگر راه رفتن در خواب ناشی از بیماری های زمینه ای مانند رفلاکس معده، آپنه انسدادی خواب، تشنج، حرکات دوره ای پا یا سندرم پای بی قرار است، پس از درمان بیماری زمینه ای، دوره های راه رفتن باید متوقف شود.

 

اگر راهگرد خواب در معرض آسیب باشد، اگر راه رفتن باعث اختلال قابل توجه در خانواده یا خواب آلودگی بیش از حد در طول روز شود و سایر گزینه های درمانی موثر واقع نشده باشد، ممکن است مصرف داروها ضروری باشد.

 

داروهایی برای درمان راه رفتن در خواب

داروهایی که ممکن است مفید باشند عبارتند از:

  • استازولام
  • کلونازپام ( کلونوپین )
  • ترازودون (Oleptro)

اغلب می توان داروها را پس از چند هفته بدون عود پیاده روی متوقف کرد. گاهی اوقات، راه رفتن در خواب پس از قطع دارو برای مدت کوتاهی افزایش می یابد.

 

سایر گزینه های درمانی راه رفتن در خواب

تکنیک های آرامش، تصویرسازی ذهنی و بیداری پیش بینی کننده، گزینه های درمانی ترجیحی برای درمان طولانی مدت افراد مبتلا به اختلال راه رفتن در خواب است. بیداری های پیش بینی کننده شامل بیدار کردن کودک یا شخص تقریباً 15-20 دقیقه قبل از زمان معمول قسمت پیاده روی است و سپس بیدار نگه داشتن آنها در طول دوره ای که معمولاً در آن اتفاق می افتد.

آرامش و تکنیک های تصویرسازی ذهنی زمانی موثر است که با کمک یک درمانگر رفتاری مجرب یا هیپنوتیزم کننده انجام شود.

در صورت تداوم علائم یا در صورت بروز صدمه به خود یا دیگران، با متخصص اختلالات خواب خود پیگیری کنید.

 

جمع بندی

اگرچه در کوتاه مدت مخرب و ترسناک است، اما راه رفتن در خواب معمولاً یک اختلال جدی نیست. این بیماری اغلب می تواند به طور موثر درمان شود.

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *