راهنمای پرورش و نگهدای سرخارگل

گلهای سرخارگل، گیاهان دشتی هستند. بومی شرق آمریکای شمالی ، آنها مقاوم ، مقاوم در برابر خشکسالی ، شکوفا و طولانی هستند و در طیف وسیعی از رنگ ها کشت می شوند. یافتن باغی بدون حداقل یک نوع شکوفه کاری دشوار است. گل کاشت گلهایی که در اوایل بهار (بعد از یخبندان نهایی) به بهترین وجه کاشته می شوند ، تقریباً طی سه تا چهار هفته جوانه می زنند و در مدت سه ماه برگ تولید می کنند اما تولید شکوفه ها ممکن است دو سال طول بکشد.

سرخارگل بنفش یا Echinacea purpurea ، تا حد زیادی محبوب ترین نوع گل مینا است. این سیستم دارای ریشه الیافی است ، به جای اینکه از گلدان بلند و تاج چوبی موجود در سایر گونه های بومی استفاده شود ، و باعث سازگاری بیشتر آن با شرایط باغ می شود و از تقسیم و پیوند بخشش بیشتری دارد.

بوم های گل سرخارگل در واقع از چند گل کوچک تشکیل شده است ، گلبرگ هایی استریل هستند تا حشرات را به سمت بسیاری از گل های حاصلخیز در دیسک یا مخروط مرکب سوق دهند. این گلها از نظر شهد غنی هستند و هم بین زنبورها و هم پروانه ها بسیار محبوب هستند. مرغ مگس خوار نیز از گل شاخ و برگ لذت می برد و پرندگانی مانند فنچ دانه ها را می خورند (و پخش می کنند).

مراقبت از گل سرخارگل بنفش

گل های سرخارگل مایل به بنفش تقریباً در هر نقطه از مناطق مقاوم USDA سه تا نه رشد خوبی دارند ، اما در آب و هوای سردتر ممکن است بخواهید در سال اول کمی از زمستان محافظت کنید. با این حال ، یک بار تاسیس ، گل های گل بخار ناهموار و مقاوم هستند.

گلهای گیاهان یک شاخه از گیاه دانه رشد خوبی دارند و می توان گیاهان جدیدی را تقسیم کرد. آنها همچنین می توانند از قلمه های ساقه رشد کنند ، اما اغلب موفقیت کمتری دارند. آنها به راحتی در مراکز باغ یافت می شوند و همچنین می توان آنها را از طریق سفارش پستی خریداری کرد. گلهای گل نرگس از اوایل تابستان شکوفا می شوند و در اولین یخبندان شکوفا می شوند. آنها ممکن است پس از دوره شکوفه اولیه خود استراحت کنند ، اما به سرعت جوانه های گل بیشتری را تنظیم می کنند.

سبک

برای به دست آوردن بیشترین شکوفه (و مقاوم ترین گیاهان) ، گل های گل مایل به ارغوانی خود را در محلی بکارید که روزانه حداقل شش تا هشت ساعت از نور آفتاب برخوردار باشد. گیاهان سایه جزئی را تحمل می کنند ، اما در نهایت ممکن است از بین بروند و شکوفه ها به همان اندازه پربار نیستند.

خاک مناسب

سرخارگل در باغی که دارای PH خنثی خاک در حدود 6.5 تا 7.0 باشد ، بهترین رشد را دارند. آنها می توانند در انواع مختلف خاک از جمله خاکهای شنی ، سنگلاخی و رسی رشد کنند. با این حال ، آنها خاک مرطوب یا شپشک را دوست ندارند. برای دستیابی به بهترین نتیجه ، هنگام کاشت مقداری کمپوست به مخلوط خود اضافه کنید تا گل خوارهای شما شروع خوبی داشته باشند.

آبیاری

گلهای سرخارگل اغلب به عنوان گیاهان مقاوم به خشکی ذکر شده اند ، اما در واقع با آبیاری نسبتاً منظم عملکرد آنها بسیار بهتر خواهد شد. درست پس از کاشت روزانه آنها را آبیاری کنید ، سپس برای بقیه سال اول زندگی گیاه به یک اینچ آب در هفته منتقل کنید. گیاهان سال دوم و مسن تر ممکن است فقط در زمان خشکسالی به آبیاری نیاز داشته باشند.

دما و رطوبت

سرخارگل بنفش به عنوان یک گیاه بومی دشت ، در آب و هوای گرم و خشک رشد می کند اما می تواند طیف وسیعی از نوسانات دما و رطوبت را کنترل کند. با این حال ، در مناطق بسیار مرطوب ، یا در مناطق بارانی که خاک مرطوب است ، عملکرد خوبی ندارند.

کوددهی

اگر چه گل های گل سرخارگل در خاک غنی از مواد آلی بهترین رشد و نمو را دارند ، اما کود اضافی بیش از حد می تواند باعث لگی شدن آنها شود. افزودن کمپوست در هر بهار معمولاً به آنها تغذیه مورد نیاز برای شاخ و برگ سالم و شکوفه می دهد.

هرس گل سرخارگل

هرس گل سرخارگل بنفش مفید است ، اما ضروری نیست. شما می توانید برای تغذیه پرندگان گیاهان را در تمام ماه های زمستان ایستاده بگذارید ، و قیچی دوباره آنها در بهار منجر به گیاهانی بوته ای می شود که بیشتر از فصل شکوفا می شوند.

همانطور که گفته شد ، بن بست پیشگیری و نگهداری اولیه برای گلهای گل بخار است. آنها شکوفه های پرباری هستند و ایجاد تیرگی (از بین بردن گلهای مرده از گیاهان زنده) باعث شکوفایی آنها در تمام تابستان می شود.

گل ها از بالای ساقه شروع به شکوفایی می کنند و هر گل چندین هفته در شکوفه باقی می ماند. با کمرنگ شدن گل اولیه ، شاخه ها و جوانه های جانبی بیشتری در امتداد ساقه تشکیل می شود. گیاهان را در حالت تیرگی نگه دارید و گلهای بیشتری خواهید گرفت. این روند همچنین به جلوگیری از افزایش بیش از حد بذر خود از گیاه کمک خواهد کرد.

چگونه می توان گل دانه گل بنفشه از بذر پرورش داد؟

گل های ارگانیک بنفش از طریق دانه نسبتاً آسان پرورش می یابند. اگر می خواهید بذر را ذخیره کنید ، صبر کنید تا مخروط کاملا خشک شود – باید رنگ آن تیره تر و لمس باشد. دانه ها به خارهای تیز وصل شده اند ، بنابراین شما می خواهید دستکش بپوشید ، و دانه ها را از مخروط جدا کنید. آنها را روی یک صفحه یا صفحه کاغذی پهن کنید تا قبل از نگهداری کاملا خشک شوند.

جوانه زدن بذرها با مقداری طبقه بندی سرد انجام می شود. ساده ترین روش کاشتن آنها در فضای باز در پاییز است ، چه در زمین و چه در زمستان ، آنها را در شیشه شیر بکارید. اگر می خواهید بذر را در محیط داخلی شروع کنید ، دوره کاشت را با کاشت بذر در مخلوط شروع بذر مرطوب و قرار دادن ظرف مهر و موم شده در یخچال به مدت هشت تا 10 هفته شبیه سازی کنید. سپس ، آنها را بیرون آورده و مانند معمول بکارید. بذرها برای جوانه زدن به تاریکی احتیاج دارند ، بنابراین آنها را به عمق حدود نیم اینچ بکارید و روی آنها را با خاک بپوشانید. آنها باید طی 10 تا 14 روز جوانه بزنند. دانه ها را زیر چراغ های رویشی قرار دهید که تقریباً یک یا دو اینچ بالاتر از گیاه هستند پس از بیرون آمدن نشا ها.

آفات / بیماری های شایع

در بیشتر قسمتها ، گلهای خوارچه خوار بسیار کمی مشکل دارند. تا زمانی که فضای کافی برای گردش هوا در اختیار گیاهان قرار گیرد ، نباید بیماری قارچی آنها را آزار دهد. اگر روی برگ ها کپک یا لکه دیدید ، کافی است آنها را برش دهید و بگذارید خودشان پر شوند. تعداد کمی از آفات از گل های شاخ و برگ گل لذت می برند ، بنابراین مراقب سوسک های ژاپنی ، شپشک های انگور و برگ بران باشید.

همچنین مراقب زردهای سیارک ، یک بیماری سیستمیک گیاهی باشید که باعث تغییر شکل رشد در گل ها می شود. این می تواند صدها گل مختلف را تحت تأثیر قرار دهد ، نه فقط گلهای خانواده aster. هیچ درمانی شناخته شده وجود ندارد و توسط حشرات مایع شیره مانند برگ برگ پخش می شود ، بنابراین برای محافظت از سایر گیاهان مجاور باید گیاهان آسیب دیده را در اسرع وقت از بین برد و از بین برد.

منبع