کاوش در کاخ پیتی و باغهای بوبولی فلورانس

کاخ پیتی مهمترین کاخ فلورانس است و ترکیب شکوه، تاریخ و مجموعه هایی که در آن قرار دارد، آن را به یکی از محبوب ترین جاذبه های شهر تبدیل کرده است. به این افزودن 111 هکتار باغ های تراس دار و آراسته که از تپه پشت آن بلند می شوند، خواهید دید که چرا بسیاری از گردشگران برای بازدید از رودخانه به محله اولترارنو می روند. از اولین نمای خود از نمای 204 متری آن (طولانی تر از دو زمین فوتبال آمریکا)، مطمئناً تحت تأثیر قرار خواهید گرفت. گالری هنری (Galleria Palatina) در داخل یکی از مهمترین در جهان است، مجموعه های آن تقریباً با گالری Uffizi رقابت می کند،با آثار متعدد رافائل، تیتیان، تینتورتو و روبنس. مجموعه های دیگر در گنجینه آن، Galleria d’Arte Moderna (گالری هنرهای مدرن)، و Appartamenti ex Reali (آپارتمان های رویال) قرار دارند.

 

 

 

پیتی ها وقتی در سال 1457 قصر باشکوه خود را ساختند، از نظر غرور و جاه طلبی، از تجار بزرگ و ثروتمند فلورانس، با مدیچی ها برابر بودند، اما ثروت پیتی کاملاً مطابق این جاه طلبی ها نبود، و یک قرن بعد، مدیچی ها آن را به دست آوردند. از پیتیس ورشکسته آنها کاخ را کاملاً بازسازی و بزرگ کردند و آپارتمان های آن را با نقاشی هایی که اساس گالریا پالاتینا را تشکیل می دادند تزئین کردند. کاخ پیتی محل اقامت پادشاهان ایتالیایی (1864-1871) زمانی بود که فلورانس پایتخت ایتالیا تا حدی متحد بود. در سال 1919، پادشاه ویکتور امانوئل سوم سرانجام آن را به شهر داد، که موزه ها را با مجموعه های دیگر خود بزرگ کرد. در پشت کاخ، باغهای بوبولی در تراسهای دلپذیر به پای قلعه بلودر، و برای گردشگران خسته از هنر و فضای داخلی کاخ، بالا می روند.سرگردان در واحه سبز طراوت، یک استراحت ترمیمی است. شما می توانید از باغ ها جدا از گالری های اصلی کاخ دیدن کنید.

 

 

گالریا پالاتینا (گالری پالاتین) و آپارتمان های رویال

 

گالریا پالاتینا (گالری پالاتین)

تصاویر گالریا پالاتینا به ترتیب زمانی نیستند، بلکه به عنوان بخشی از دکور اتاق های پیچیده دولتی مرتب شده اند. این اتاقها به خاطر موضوعات تصاویر یا هنرمندان ارائه شده نامگذاری شده اند و گشتی در این اتاقها به آپارتمانهای سابق رویال می انجامد.

سالا دی ونره

در مرکز آن ناهید ایتالیایی قرار دارد که ناپلئون در سال 1810 از آنتونیو کانوا سفارش داد. چهار تصویر پیشرفت تیتیان، کنسرت او، پرتره یک خانم و دو پرتره را نشان می دهد. ونوس، آمور و ولکان از کارهای اولیه تینتورتو است. بازگشت از هایفیلدز و اولیس در جزیره فایاک توسط روبنس است.

سالا دی آپولو

از آثار قرن 16 و 17 می توان به ماریا مگدالنا تیتیان، نقاشی شده برای دوک اوربینو بین 1530 تا 1535، و پرتره اشراف زاده اشاره کرد.

سالا دی مارته

سقف نقاشی شده با موضوع جنگ توسط پیترو دا کورتونا و نشان مرکزی مدیچی در مرکز آن است. در همین موضوع، بنای تاریخی روبنس به نام ” پیامدهای جنگ ” نشان داده شده است که نشان می دهد ونوس بیهوده از مریخ درخواست می کند که به جنگ نرود. چهار فیلسوف او دارای یک خودنگاره در بالا سمت چپ هستند. همچنین در اینجا پرتره تینتورتو از الویس کورنارو ، پرتره تیتیان از کاردینال ایپولیتو د مدیکی و پرتره ون دیک از کاردینال گیدو بنتیوولیو وجود دارد.

سالا دی گیوه

سقف توسط Pietro da Cortona است و اشاره به این واقعیت دارد که این اتاق یک اتاق تاج و تخت بوده است. اثر اصلی آن لا ولاتا، یکی از بهترین پرتره های زن رافائل است که در حدود 1516 نقاشی شده است.

سالا دی ساتورنو

در اینجا آثار بیشتری از رافائل وجود دارد، از جمله پرتره های چشم انداز ازکیل و مدونا با بالداچین، و نقاشی های معاصرانش: پروجینو، فرا بارتولومئو، آندریا دل سارتو و ریدولفو دل گیرلاندایو.

 

سقف گالریا پالاتینا

فروش dell’Iliade

بر خلاف اتاقهای قبلی که دارای دکوراسیون قرن 17 هستند، اتاق ایلیاد بین سالهای 1819 تا 1825، با سقفی که المپوس را نشان می داد، انجام شد و صحنه هایی از ایلیاد هومر در قمرها، که توسط لوئیجی ساباتلی نقاشی شده است. به دنبال فیلیپ چهارم اسپانیایی توسط ولاسکز و رافائل لا گراویدا باشید.

سالا دلا استوفا

اتاق اجاق کوچک در اوایل قرن هفدهم با موضوع چهار عصر: طلا، نقره، مس و آهن تزئین شد.

سالا دی اولیس

سقف اتاق اولیس بازگشت به خانه اولیس را نشان می دهد و مهمترین اثر آن رافائل Madonna dell’Impannata (حدود 1512) است.

سالا دی پرومتئو

آثار موجود در این اتاق متعلق به قرن های 15 و 16 است، توسط هنرمندانی مانند فیلیپو لیپی، ساندرو بوتیچلی، ریدولفو دل غیرلندایو و گیدو رنی.

سالا دلا جوستیزیا

آثار مربوط به مدرسه ونیزی قرن 16 توسط پرتره تیتیانو از توماسو موستی (یا احتمالاً برادرش وینچنزو موستی) برجسته می شود.

گالریا دل پوکتتی

نقاشی های دیواری در این گالری کوچک – تا سال 1813 یک ایوان باز بود – ابتدا به هنرمند فلورانس پوکتتی نسبت داده شد اما بعداً توسط فیلیپو ترچیانی مشخص شد.

سالا کاستانیولی

این اتاق که به نام هنرمند Giuseppe Castagnoli، که سقف را در سال 1815 نقاشی کرده است، نامگذاری شده است، دارای دو مجسمه عظیم مرمری از ویلا مدیچی در رم است.

کوارتیر دل ولترانو

مجموعه اتاقهایی که با Sala delle Allegorie شروع می شد، محله زمستانی دوشس بزرگ در زمان مدیکیس بود. اولین اتاق تنها جایی است که دکور آن از Medicis است، بقیه پس از 1815 مبله شده اند. این اتاقها همیشه باز نیستند.

اتاقهای باشکوه آپارتمانتی سابق رئالی، آپارتمانهای سابق سلطنتی، آخرین بار توسط ویکتور امانوئل دوم، امبرتو اول، ملکه مارگریتا و ویکتور امانوئل سوم زندگی می کردند. حتماً به نقاشی های دیواری و گچ بری در اینجا، به همراه مبلمان مجلل، نقاشی، مجسمه و ملیله، عمدتا قرن 19، اما برخی از باروک فلورانس توجه کنید.

 

 

گالری هنرهای مدرن

 

گالری هنرهای مدرن

گالری هنرهای مدرن، در طبقه دوم کاخ پیتی، نمای چشمگیری از نقاشی قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم در توسکانی و جاهای دیگر ایتالیا، همراه با نمونه های عالی مجسمه سازی در همان دوره ارائه می دهد. بخش ویژه ای به آثار نقاشان توسکانی مکتب مکشیائولی اختصاص داده شده است، با آثار جیووانی فاتوری، سیلوسترو لگا، تلهماکو سینیورینی و دیگران. در بخش دیگری نقاشان معاصر ایتالیایی حضور دارند. آثار اینجا به ترتیب زمانی از نئوکلاسیسیسم تا دهه 1920 تنظیم شده اند و امکان ردیابی مکاتب مختلف و جنبش های هنری را ممکن می سازد.

 

 

Museo degli Argenti (خزانه مدیچی)

در اتاق های طبقه همکف و نیم طبقه ای که Medicis ماه های تابستان را در آنجا گذراند، موزه نقره قرار دارد که شامل آثار نقره و زرگری نیست، بلکه شامل سنگ های قیمتی، جواهرات، شیشه های رنگ شده و پرسلان است. این مجموعه بر اساس نقره متعلق به خانواده مدیچی، با افزوده هایی از Uffizi ،Bargello و گنجینه اسقف اعظم شاهزاده سالزبورگ و پادشاهان ایتالیا ساخته شده است. مخصوصاً به دنبال جعبه های جواهر متعلق به قرن 17 و 18، گلدان و کریستال قرن 16 و 17، عاج حکاکی شده و کهربا و مجموعه جواهرات Medicis باشید. کابینت تزئینی از سال 1709 نمونه ای دیدنی از مبلمان باروک است.

 

 

موزه لباس و مد

در انتهای باغ های بوبولی، Palazzina della Meridiana متعلق به قرن 18، موزه لباس و مد قرار دارد که قبلاً به عنوان گالری لباس شناخته می شد. تنها موزه ایتالیا که به تاریخ مد اختصاص دارد، این موزه یکی از برجسته ترین موزه های مد جهان است که حدود 6000 مورد لباس و لوازم جانبی مد دارد. شما می توانید تاریخ مد و پوشاک را از قرن 16 تا 20، هم در مدهای محبوب و هم در لباس و لوازم تئاتر دنبال کنید. طرفداران فیلم از دیدن لباس هایی که در صحنه های معروف فیلم پوشیده می شوند لذت خواهند برد. شاید نادرترین موارد تاریخی، پوشاکی باشد که توسط دوک بزرگ کوزیمو د مدیچی و خانواده اش در دهه 1500 میلادی پوشیده شده است.

 

 

موزه چینی

 

موزه چینی

صورتی کازینو دل کاوالیر، ساخته شده در قرن هفدهم، در بالای تپه مشرف به باغهای بوبولی قرار دارد و مجموعه ای غنی از هنرهای چینی را در خود جای داده است. عمدتا ظروف غذاخوری، بیشتر از خانواده های مختلف حاکم توسکانی، از جمله مدیچی و ساوی، تهیه می شدند. آثاری از کارخانه سلطنتی ناپل و دوکیا در مجاورت آن، همچنین پرسلن فرانسوی Sèvres و آثار قرن 17 از مایسن، در زاکسن وجود دارد. تعدادی از قطعات برای مالکیت قبلی آنها به همان اندازه برای هنرنمایی آنها جالب است، برای مثال قطعاتی که ناپلئون به خواهرش، که دوشس بزرگ توسکانی بود، برای مدت کوتاهی داده شد.

 

 

باغ های بوبولی

 

باغ های بوبولی

باغهای بوبولی با وسعت 111 هکتار در پشت و بالاتر از پالازو پیتی، بین سالهای 1550 تا 1560 آغاز شد و تا یک قرن بعد در حال پیشرفت بود. باغ هایی که در تراس ها سر برآوردند، یکی از بهترین پارک های کلاسیک اروپا هستند که به دلیل زیبایی خاص خود و منظره فلورانس از بالاترین نقطه، تراس کافه هاوس، ارزش کاوش دارند. بازدید از باغ ها یکی از محبوب ترین کارهایی است که در فلورانس انجام می شود و سالانه حدود یک میلیون بازدید کننده دارد.

قسمتی از باغ رسمی، قسمتی باغ چشم انداز، بخشی طبیعت ایده آل و بخشی حماقت، باغ ها مملو از مجسمه ها و چشمه هایی است که هنگام قدم زدن در مسیرهای پیچ در پیچ و گردشگاه های آن، آنها را خواهید یافت. در نزدیکی دروازه کنار کاخ، یکی از مجسمه های عکاسی شده در پارک، Fontana del Bacco (1560)، چشمه ای با تصاویر کوتوله دربار کوزیمو I در حالی که باکوس در پشت یک لاک پشت حرکت می کند، قرار دارد. در گوشه سمت چپ یک حماقت بزرگ، Grotta del Buontalenti، یک غار مصنوعی تزئین شده به سبک Mannerist، کامل با استالاکتیت ها و استالاگمیت ها وجود دارد. به اینها دقت کنید، خواهید دید که آنها گوسفند و چوپان هستند. در گوشه و کنار غار کپی هایی از برده های میکل آنژ وجود دارد که نسخه اصلی آنها در حال حاضر در Galleria dell’Accademia قرار دارد. به یک غار کوچکتر در لبه دورتر از باغ بانوان قرار دارد.

 

 

کافه هاوس

Rococo Kaffeehaus در حاشیه شرقی باغ ها قرار دارد و تراس آن بر فراز فلورانس است. شاید تصور کنید نام آلمانی آن برای غرفه ای در باغ ایتالیایی عجیب است، اما به سفارش مالک وقت کاخ، پیتر لئوپولد، مالک وقت کاخ، از هابسبورگ-لورن، که بعداً امپراتور لئوپولد دوم امپراتوری اتریش-مجارستان شد. نه چندان دور از کافه هاوس، چشمه نپتون نوشته استولدو لورنزی (1565) نشان می دهد که نپتون بر روی صخره ای ایستاده که توسط تریتون ها و آژیرها احاطه شده است.

بالا تنظیم آبکی نپتون است Abbondanza، مجسمه عظیم بسیاری، آغاز شده توسط Giambologna و توسط پیترو Tacca در 1637. فراتر از تکمیل، در لبه دور از Boboli است Palazzina دلا Meridiana، خانه از موزه لباس و مد. چشمه میمون را در Giardino del Cavaliere مجاور جستجو کنید. در این تراس بالای حصارها، اولین سیب زمینی ایتالیا کاشته شد.

Viottolone که از فضای باز وسیع زیر راه می رود، یک گردشگاه مستقیم را به انتهای دیگر باغ ها می برد، کوچه ای چشمگیر از سروهای بلند در دو طرف آن تخته هایی از شاه بلوط، بلوط چوب پنبه ای و کاج چوبی. Viottolone سرازیری را به Piazzale del Isolotto، یک میدان بیضی شکل با جزیره و Oceanus Giambologna (اصل در Bargello) منتهی می کند. یک گردشگاه طولانی با بال غربی کاخ هم مرز است و از کنار Orangerie و چند باغ کوچک به آمفی تئاتر منتهی می شود. روبروی نمای جنوب شرقی. این منطقه معدنی بود که در آن برای ساخت کاخ سنگ تراشیده شد و بعدها به آمفی تئاتر تبدیل شد و توسط دوک بزرگ برای به نمایش گذاشتن عینک استفاده شد. ابلیسک از مصر و حوضه گرانیت از روم است.

 

 

نکات و تاکتیک ها: چگونه بیشترین استفاده را از بازدید خود از کاخ پیتی و باغهای بوبولی ببرید

• دو ساعت برای گشت و گذار سریع در مکان های برجسته کاخ (گالری پالاتین و آپارتمان ها) و یک ساعت زمان برای دیدن قسمت اصلی باغهای بوبولی نزدیک ترین زمان به کاخ.
• همه موزه های مختلف کاخ پیتی و باغهای بوبولی ساعت کاری یکسانی دارند.
• بازدید کامل از موزه ها و نمایشگاه ها بیش از یک روز طول می کشد، اما بلیط ترکیبی برای 72 ساعت خوب است.
• باغهای بوبولی بلیط جداگانه ای دارند که شامل موزه چینی می شود.
• اگر قصد دارید همه آنها را ببینید، سعی کنید قسمت های مختلف را ببینید، با قدم زدن در خیابانهای اولترارنو در مجاورت و توقف برای تماشای صنعتگران فلورانس در محل کار کاغذ مرمر، صحافی کتابها، ایجاد موزاییک و نقش چرم، همه صنایع دستی که در این محله رونق یافته است. قرن ها
• آپارتمانهای دوشس داستا معمولاً باز نیستند، اما اغلب می توانید در تعطیلات آخر هفته آنها را در تورهای رایگان مشاهده کنید.
• این کاخ به دلیل بسته شدن برخی از موزه های کمتر شناخته شده است، بنابراین اگر علاقه خاصی به یکی از موزه ها دارید، مطمئن شوید که باز است.

نشانی