راهنمای آزمایشات قبل از تولد

آزمایشات قبل از تولد بسیار مهم است. و میتواند از بسیاری اتفاقات ناخوشایند پیشگیری کند. در این مقاله از بخش بارداری مجله اینترنتی وبگردون با آزمایشات قبل از تولد بیشتر آشنا میشویم.

راهنمای کاربر برای آزمایشات قبل از تولد

من باید اعتراف کنم – قبل از باردار شدن، من یک جسور پزشکی بودم. انگشت نیش زدن قبل از روز عروسی من و معاینات سالانه و آزمایش پاپ اسمیر میزان ارتباط من با پزشکان بود و من از این طریق آن را دوست داشتم. اما اولین معاینه قبل از تولد من همه چیز را تغییر داد.

به زودی متوجه شدم که مادران هر چقدر هم جوان یا سالم باشند، با انواع آزمایشات دوران بارداری مواجه می شوند تا سلامت نوزادان و حاملگی آنها را زیر نظر داشته باشند. در بیشتر موارد، این آزمایش ها اطمینان می دهد که همه چیز بدون مشکل پیش می رود و بسیاری از آنها به منظور تشخیص مشکلاتی مانند کمبود آهن یا دیابت است که قبل از بروز عوارض قابل درمان هستند.

سایر آزمایشات، به ویژه آزمایشاتی که برای تشخیص مشکلات ژنتیکی استفاده می شود، مانند سندرم داون، فیبروز کیستیک یا اسپینا بیفیدا، می تواند انتخاب ها و نگرانی های سختی را برای والدین آینده ایجاد کند. آزمایشات غربالگری اولیه به معنی قطعی نیستند. هدف آنها تعیین این است که آیا شما بیشتر از حد معمول در معرض خطر هستید یا خیر و ممکن است نیاز به آزمایش های تشخیصی اضافی داشته باشند که تا حدی جنین را تهدید می کند ، اگرچه شانس یک نوزاد سالم هنوز زیاد است-فقط حدود 2 تا 3 درصد از موارد همه نوزادان با نقص ژنتیکی متولد می شوند.

برای تصمیم گیری در مورد اینکه کدام یک از این آزمایش ها برای شما مناسب است ، مهم است که با پزشک یا مامای خود به طور دقیق مشورت کنید که این آزمایشات باید چه چیزی را اندازه گیری کنند ، چقدر قابل اعتماد هستند ، خطرات احتمالی و گزینه ها و برنامه های شما در صورت بد بودن نتایج بد ، دکتر مایکل Mennuti ، رئیس زنان و زایمان در دانشکده پزشکی دانشگاه پنسیلوانیا می گوید.

دکتر Mennuti می گوید: “اگر یک زن و شریک زندگی او می گویند که اگر آزمایش مشکلی نشان دهد، کار دیگری انجام نمی دهند، ارزش آزمایش تشخیصی مانند آمنیوسنتز یا نمونه برداری از پرزهای کوریونی (CVS) وجود ندارد.” با این حال، اگر زن و شوهری تصمیم به خاتمه بارداری بگیرند یا بخواهند برای کودکی با نیازهای خاص آماده شوند ، این آزمایش ممکن است ارزشمند باشد.

در اینجا نگاهی داریم به رایج ترین آزمایش های دوران بارداری که ممکن است طی نه ماه آینده انجام دهید. برخی از آزمایش ها، مانند آزمایش ادرار یا خون ، ممکن است در دوران بارداری و غربالگری معمول فشار خون تکرار شود . موارد دیگر، مانند CVS و آمنیوسنتز، ممکن است ارائه نشوند مگر اینکه سن شما یا عوامل دیگر نشان دهد که شما یا نوزاد شما در معرض خطر بیشتری برای شرایط یا بیماریهای خاص هستید.

آزمایشات سه ماهه اول

در اینجا آزمایشاتی وجود دارد که ممکن است در سه ماهه اول بارداری انجام دهید:

آزمایش خون : در یکی از معاینات اولیه ، پزشک یا ماما گروه خونی و فاکتور Rh شما را مشخص می کند، سطح آهن خون شما را اندازه گیری می کند، ایمنی در برابر سرخجه (سرخک آلمانی) را بررسی می کند و هپاتیت B، سفلیس و اچ آی وی. بسته به سابقه نژادی، قومی یا خانوادگی، ممکن است آزمایشات و مشاوره ژنتیکی برای ارزیابی خطرات بیماریهایی مانند Tay-Sachs  canavan، فیبروز کیستیک، تالاسمی و کم خونی داسی شکل به شما پیشنهاد شود(در صورتی که اینآزمایشها در ویزیت پیش از بارداریانجام نشده باشد. )

آزمایشات ادرار: همچنین از شما اولیه نمونه ادرار خواسته می شود تا پزشک یا ماما بتواند علائم عفونت کلیه را جستجو کرده و در صورت لزوم با اندازه گیری سطح hCG، هورمونی که از جفت ترشح می شود، بارداری شما را تأیید کند. به (ممکن است به جای آن از آزمایش خون برای تأیید بارداری استفاده شود.) سپس نمونه های ادرار به طور منظم برای تشخیص گلوکز (نشانه دیابت ) و آلبومین (پروتئینی که نشان دهنده پره اکلامپسی است، که فشار خون ناشی از بارداری است ) جمع آوری می شود.

سواب دهانه رحم: شما همچنین باید برای آزمایش سرطان دهانه رحم تست پاپ اسمیر انجام دهید و ممکن است برای آزمایش کلامیدیا، سوزاک و واژینوز باکتریایی، عفونی که می تواند باعث زایمان زودرس شود، از سواب واژن استفاده شود. درمان این شرایط از عوارض نوزاد شما جلوگیری می کند.

نمونه گیری از پرزهای کوریونی (CVS): اگر شما 35 سال یا بیشتر دارید یا سابقه خانوادگی بیماریهای خاصی دارید، این تست تهاجمی اختیاری بین 10 تا 12 هفته به شما پیشنهاد می شود که می تواند بسیاری از نقایص ژنتیکی مانند سندرم داون، سلول داسی شکل، فیبروز کیستیک، هموفیلی، کره هانتینگتون و دیستروفی عضلانی را تشخیص دهد. این روش شامل بستن یک سوند کوچک از طریق دهانه رحم یا قرار دادن یک سوزن در شکم برای گرفتن نمونه بافت از جفت است. این روش 1 درصد خطر ایجاد سقط را داردو در رد 99٪ نقایص مادرزادی کروموزومی دقیق است. اما بر خلاف آمنیوسنتز، در تشخیص اختلالات باز ستون فقرات، مانند اسپینا بیفیدا و آنانسفالی، یا نقص دیواره شکم کمکی نمی کند.

یک روش جدید امیدوارکننده که شامل آزمایش خون با سونوگرافی برای غربالگری سندرم داون است ، ممکن است بین 10 تا 14 هفته در دسترس باشد. نتایج آزمایش خون که hCG و PAP-A (پروتئین A مرتبط با بارداری) را در خون مادر اندازه گیری می کند، با اندازه گیری سونوگرافی از پوست جنین در پشت گردن (که به آن شفافیت نوکال می گویند) استفاده می شود. دکتر جان لارسن، پروفسور زنان، زایمان و ژنتیک در دانشگاه جورج واشنگتن می گوید: این روش ممکن است بتواند بخش قابل توجهی از موارد سندرم داون و سایر بیماری های ژنتیکی را انتخاب کند. با این حال، مانند همه روشهای غربالگری، از یک روش تشخیصی تهاجمی تر مانند CVS برای پیگیری یک صفحه مثبت استفاده می شود.

آزمایشات سه ماهه دوم

در اینجا آزمایشات قبل از بارداری که ممکن است در سه ماهه دوم بارداری با آنها روبرو شوید آورده شده است :

سرم مادر آلفا-فتوپروتئین (MSAFP) و غربالگری چند نشانگر: یکی یا دیگری به طور معمول در 15 تا 18 هفته ارائه می شود. آزمایش MSAFP سطح آلفا فتوپروتئین، پروتئینی که توسط جنین تولید می شود را اندازه گیری می کند. سطوح غیر طبیعی نشان دهنده احتمال (عدم وجود) سندرم داون یا نقص لوله عصبی مانند اسپینا بیفیدا است که می تواند با سونوگرافی یا آمنیوسنتز تأیید شود.

هنگامی که خون برای آزمایش MSAFP نیز برای بررسی سطح هورمون های استریول و hCG استفاده می شود، به آن غربالگری چند علامتی می گویند. آزمایش نشانگر چندگانه میزان تشخیص سندرم داون را به میزان قابل توجهی افزایش می دهد. این آزمایش حدود 80 درصد از نقایص لوله عصبی و 70 درصد از سندرم داون را بر می گیرد، اما بسیاری از زنان غربالگری مثبت کاذب خواهند داشت. حدود 3 تا 5 درصد از زنانی که آزمایش غربالگری را انجام می دهند، خواندن غیرطبیعی خواهند داشت، اما فقط حدود 10 درصد از آن زنان دارای یک فرزند با مشکل ژنتیکی خواهند بود.

سونوگرافی: سونوگرافی ممکن است بین 18 تا 20 هفته به دلایل مختلف انجام شود، از جمله تأیید تاریخ سررسید، بررسی جنین های متعدد، بررسی عوارض مانند جفت سرراهی ( جفت با ارتفاع پایین) یا کند شدن رشد جنین یا تشخیص ناهنجاری ها. مانند شکاف کام . در حین این عمل، دستگاهی در سراسر شکم حرکت می کند که امواج صوتی را منتقل می کند تا تصویری از رحم و جنین روی مانیتور کامپیوتر ایجاد کند. سونوگرافی های سه بعدی جدید حتی تصویر واضح تری از کودک شما ارائه می دهند، اما در همه جا در دسترس نیست و مشخص نیست که آنها در حاملگی سالم یا زایمان بهتر از تصاویر دو بعدی هستند.

غربالگری گلوکز: این آزمایش معمولاً در هفته های 25 تا 28 انجام می شود، این یک آزمایش معمول برای دیابت ناشی از بارداری است که می تواند منجر به نوزادان بسیار بزرگ، زایمان های دشوار و مشکلات سلامتی برای شما و نوزاد شما شود. این آزمایش سطح قند خون شما را یک ساعت بعد از خوردن یک لیوان نوشابه اندازه گیری می کند. اگر میزان قرائت بالا باشد، که تقریباً 20 the از مواقع اتفاق می افتد ، یک آزمایش تحمل گلوکز حساس تر انجام می دهید، که در آن با معده خالی محلول گلوکز می نوشید و هر سه ساعت یک بار به مدت سه ساعت خون شما گرفته می شود.

آمنیوسنتز: این آزمایش تشخیصی اختیاری معمولاً بین 15 تا 18 هفته انجام می شود (اما می توان آن را زودتر انجام داد) برای زنانی که 35 سال یا بیشتر دارند ، بیشتر از حد معمول در معرض ابتلا به اختلالات ژنتیکی هستند، یا AFP یا آزمایش چند صفحه ای آنها نتایج مشکوک بود این روش با قرار دادن یک سوزن از طریق شکم در کیسه آمنیوتیک و خارج کردن مایع حاوی سلول های جنین انجام می شود. تجزیه و تحلیل می تواند نقص لوله عصبی و اختلالات ژنتیکی را تشخیص دهد. میزان سقط جنین بسته به تجربه پزشک متغیر است ، به طور متوسط ​​0.2 تا 0.5 درصد در 15 هفته و 2.2 درصد در هفته 11 تا 14، اما این آزمایش می تواند 99 درصد نقایص لوله عصبی و تقریبا 100 درصد برخی ژنتیک های خاص مانند ناهنجاری ها را تشخیص دهد.