راهنمای نگهداری و پرورش بوگوس سیبری

گیاه بوگوس سیبری یا  Brunnera macrophylla با چندین نام رایج شناخته می شود ، از جمله گیاهان سیبری ، گیاهان فراموشی کاذب، brunnera ، brunnera برگ های بزرگ و برگ های قلب. نام رایج “bugloss” از کلمات یونانی “گاو” و “زبان” گرفته شده است، زیرا تصور می شود که برگها به زبان گاو شباهت دارند. گلهای آبی روشن ممکن است شما را وادار کنند که شباهت زیادی به شکوفه های فراموش نشدنی واقعی داشته باشید. هرچه آن را بخوانید، این گونه با دوام و کم ماندگاری همیشه یک گیاه سایه دار محبوب بوده است.

این گیاه چند ساله جمع شده از ریشه های ریزوماتوز تشکیل شده؛ و دارای برگهایی به شکل قلب تیره به رنگ سبز تیره است. گل های کوچک آبی با مراکز سفید در بهار بر روی ساقه ها ظهور می کنند. دوره شکوفائی حدود چهار هفته طول می کشد. اگرچه گیاه بوسیل سیبری رشد کندی دارد، اما در نهایت گونه ها گسترش می یابند و پوشش خوبی برای زمین ایجاد می کنند. انواع متنوع flashier کمی کم سرعت تر می شوند، اما در تمام فصل جذابیت و رنگ را ایجاد می کنند. گیاه گل سیبری معمولاً به محض اینکه زمین کار شود ، از اوایل بهار از گیاهان گلدان گلدان کاشته می شود. رشد آن به آهستگی انجام می شود، که این یک مزیت است زیرا تقسیم مکرر نمی کند و بندرت تهاجمی می شود.

مراقبت از بوگوس سیبری

گیاه گل سیبری بهتر است در سایه ای جزئی و در سایه ای کامل در خاک غنی که زهکشی عالی دارد کاشته شود. در یک محیط خوب، این گیاه تا حد زیادی بدون مراقبت است که هر سه یا چهار سال به چیزی بیشتر از تقسیم نیاز دارد.

گیاه گل سیبری اغلب در باغ های سایه، محیط های جنگلی و حوضچه های اطراف کاشته می شود. این می تواند یک پوشش زمین عالی ایجاد کند و به نظر می رسد زیبا یک مسیر یا حاشیه است، اگرچه پر شدن آن ممکن است مدتی طول بکشد.

از آنجا که گوزن ها اغلب این گیاه را نمیخورند، جایگزینی مناسب برای هاستاها می دهد. همراهانی که دارای بافت و اشکال مختلف برگ هستند شامل گل مینا ، عنبیه ، میزبان، خونریزی قلب، شمعدانی و حتی گل نرگس دیرگل هستند. از آنجا که گل گلیس سیبری سایه خنک و مرطوب را ترجیح می دهد ، ممکن است حلزونها به یک مشکل تبدیل شوند، اما انواع با برگهای ضخیم بندرت مورد آزار قرار می گیرند.

سبک

گل گریس سیبری شرایط سایه را ترجیح می دهد، اگر در صورت رطوبت بیشتر بتواند در آفتاب کامل زنده بماند. اما برگ های متنوع به راحتی در معرض تابش مستقیم آفتاب می سوزند و گیاهان در شرایط بسیار آفتابی خاموش می مانند.

خاک مناسب

این گیاه نسبت به PH خاک خیلی خاص نیست، اما خاک غنی و مرطوب را دوست دارد. مقدار زیادی مواد آلی و مالچ آلی به ایجاد سریع آن کمک کرده و رشد خوبی را حفظ می کند. بوگوس سیبری خاکهای خشک را تحمل نمی کند.

آبیاری

گیاهان جدید را به خوبی سیراب نگه دارید. در حالی که گیاهان سیبری رطوبت مداوم را ترجیح می دهند ، پس از استقرار آنها مقاومت به خشکی بیشتری خواهند داشت. مالچ کردن به حفظ خاک خنک و مرطوب مورد علاقه برونرا کمک می کند.

دما و رطوبت

گرچه برای مناطق مقاومتی 3 تا 8 درجه بندی شده است ، اما گیاهان سیبری مناطق با تابستانهای خنک را ترجیح می دهد. ممکن است در مناطقی که شرایط تابستان به خصوص گرم و مرطوب دارند (مناطق 7 تا 8) با آن مشکل داشته باشید.

کوددهی

این گیاهان خاک غنی را ترجیح می دهند اما به تغذیه تکمیلی نیاز ندارند، به شرطی که خاک خیلی ضعیف و خشک نباشد.

انواع بوگوس سیبری

شکل گونه ای Brunnera macrophylla ، با برگهای سبز جامد، به راحتی در دسترس است. این گیاه اسپری های زیبایی از گل های آبی دارد و یک گیاه فوق العاده سخت است. علاوه بر این ، ارقام مختلفی در دسترس است:

• دایان طلایی دارای برگهای زرد طلایی و گلهای آبی است.
• Hadspen Cream دارای برگهای بسیار بزرگ با حاشیه بیرونی سفید نامنظم است.
• جک فراست دارای برگهای نقره ای با رگه های سبز است.
• Langtrees (معروف به ‘لکه نقره ای) گیاهی بسیار مقاوم با برگهایی است که با نقره آغشته شده اند.
• Looking Glass دارای برگهای نقره ای است که تقریباً فلزی به نظر می رسند.

هرس

برگهای مسن ممکن است شروع به پاره شدن کنند و بتوانند در طول فصل رشد آنها را ترغیب کنند تا برگهای جدید را ترغیب کنند. در پاییز کل گیاه را به زمین نبرید – برگها به محافظت از تاج در زمستان و به راحتی می توانید شاخ و برگهای قدیمی را در بهار هنگامی که برگ های جدید شروع به ظهور می کنند پاک کنید.

اگر نمی خواهید گیاهان خود بذر شوند ، با کمرنگ شدن گل ها بن بست می شوید. اگر می خواهید بذر را برای کاشت جمع کنید، اجازه دهید گلها کمی خشک شوند ، سپس آنها را ببرید و بگذارید خشک شوند در یک کیسه کاغذی. دانه ها با خشک شدن گل ها می ریزند.

بهترین وسیله تکثیر این است که در اوایل بهار به راحتی کلوخه ایجاد شده را حفر کنید، آن را به بخشهای سالم تقسیم کنید و دوباره بکارید. گچبری سیبری می تواند کوتاه مدت باشد و تقسیم گیاهان شما هر سه تا پنج سال باعث می شود که گیاهان مدت طولانی تری در آن باقی بمانند.

اگرچه ارقام نام برده ممکن است خود بذر شوند، اما داوطلبان معمولاً نسبت به گیاه والد رشد نمی کنند و اگر می خواهید ظاهر والدین را حفظ کنید، بهتر است از بین بروند. به عنوان مثال، نهال های داوطلب گیاهان متنوع اغلب دارای برگهای سبز جامد هستند.

در حال رشد در گلدان ها

این گیاه می تواند گزینه مناسبی برای ظروف باشد. انواع متنوع برگ باعث پرکننده خوبی در طول فصل می شود. بسیاری از آنها به حدی مقاوم هستند که می توانند در طول زمستان با کمی محافظت اضافی در ظرف ها بمانند.

منبع