سوره مسد

یکصد و یازدهمین سوره قرآن کریم است که مکی است و 5 آیه دارد. این سوره را «تبت» (1) نیز می نامند.

در شأن نزول این سوره گفته اند: وقتی رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم در پی فرمان «و أنذر عشیرتک الاقربین» دعوت خود را آشکار کرد جمعی از بستگان خود را به ضیافتی دعوت کرده و در آن جلسه فرمود: چه کسی با من بیعت می کند تا برادر و وصی و وارث و خلیفه بعد از من باشد و جز علی علیه السلام کسی با ایشان بیعت نکرد ابولهب به پا خاست و گفت: تبت یداک. آیا به خاطر این ما را دعوت کرده ای؟ و اینگونه بود که این سوره بر رسول خدا نازل شد.(2)

در فضیلت این سوره از رسول خدا صلی الله علیه و اله و سلم نقل شده است: هر کس سوره «مسد» را قرائت نماید امید می رود که خداوند او و ابولهب را در یک جا گرد نیاورد.(3)

از امام صادق علیه السلام نیز روایت شده: هر گاه سوره مسد را قرائت نماید ابولهب را نفرین نمایید چون او کسی بود که پیامبر و آنچه از جانب خداوند آورده بود را تکذیب می کرد.(4)

آثار و برکات سوره

1) درمان دردها

امام صادق علیه السلام فرمودند: هر کس سوره مسد را برای دردی بخواند دردش آرام و برطرف می شود و هر کس آن را در رختخوابش بخواند در حفظ و امان الهی خواهد بود. (5)

2) استتار از دید دیگران

برای استتار از دیگران خواندن این سوره را سفارش کرده اند.

چنانکه امام باقر علیه السلام فرمودند: پس از نزول این سوره ، رسول خدا در نمازش گاهی این سوره را می خواند. ام جمیل-همسر ابولهب و خواهر ابوسفیان- برای پاسخ و توهین به پیامبر خارج شد به پیامبر گفتند: ام جمیل به سوی شما می آید و ممکن است به شما ناسزا بگوید: پیامبر فرمودک او مرا نخواهد دید. ام جمیل بدون اینکه رسول الله را ببیند از کنار ایشان عبور کرد.

امام باقر علیه السلام فرمود: خداوند میان او و رسولش حجابی قرار داد تا دیده نشود.(6)

_________________________

پی نوشت:

(1) درمان با قرآن، ص170

(2) مناقب الامام امیرالمومنین علیه السلام، ص380

(3) درمان با قران، ص170

(4) ثواب الاعمال، ص127

(5) تفسیرالبرهان، ج5، ص787

(6) الخرائج و الجرائح، ج2، ص775

منابع: «قرآن درمانی روحی و جسمی، محسن آشتیانی، سید محسن موسوی»؛ درمان با قرآن،محمدرضا کریمی

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم

تَبَّتْ یَدَا أَبِی لَهَبٍ وَتَبَّ ﴿١﴾ مَا أَغْنَى عَنْهُ مَالُهُ وَمَا کَسَبَ ﴿٢﴾ سَیَصْلَى نَارًا ذَاتَ لَهَبٍ ﴿٣﴾ وَامْرَأَتُهُ حَمَّالَهَ الْحَطَبِ ﴿۴﴾ فِی جِیدِهَا حَبْلٌ مِنْ مَسَدٍ ﴿۵﴾

به نام خداوند بخشنده مهربان

ابو لهب (که دایم در پی آزار و دشمنی پیغمبر بود با تمام اقتدار و دارایی) نابود شد و دو دستش (که سنگ به رسول می‌افکند) قطع گردید. ( 1 )

 مال و ثروتی که اندوخت هیچ به کارش نیامد و از هلاکش نرهانید. ( 2 )

 زود باشد که به دوزخ در آتشی شعله‌ور در افتد. ( 3 )

 و نیز همسرش (امّ جمیل خواهر ابو سفیان) که هیزم آتش افروز دوزخ باشد. ( 4 )

 در حالی که (با ذلت و خواری) طنابی از لیف خرما به گردن دارد. ( 5 )