چطور ارتباط موثر داشته باشیم؟

می‌خواهید بهتر ارتباط برقرار کنید؟ این نکات به شما کمک می‌کند تا از سو تفاهم جلوگیری کنید، معنای واقعی آنچه را که در ارتباط است، درک کنید و روابط کاری و شخصی خود را تا حد زیادی بهبود ببخشید. در این مقاله از بخش سلامت روانی مجله اینترنتی وبگردون به بررسی نحوه ارتباط موثر می‌پردازیم.

ارتباط موثر چیست؟

ارتباطات موثر چیزی فراتر از تبادل اطلاعات است. این در مورد درک احساسات و اهداف موجود در اطلاعات است. علاوه بر اینکه می‌توانید پیامی را به طور واضح منتقل کنید، باید به گونه ای گوش دهید که معنای کامل گفته ها را بدست آورد و باعث شود شخص مقابل شنیده و فهمیده شود.

به نظر می‌رسد ارتباط موثر باید غریزی باشد. اما اغلب اوقات، وقتی می‌خواهیم با دیگران ارتباط برقرار کنیم، چیزی به بیراهه می رود. ما یک چیز می‌گوییم، شخص دیگر چیز دیگری می شنود و سو تفاهم، ناامیدی و درگیری بوجود می‌آید. این می‌تواند در خانه، مدرسه و روابط کاری شما مشکل ایجاد کند.

برای بسیاری از ما، برقراری ارتباط روشن تر و موثرتر نیاز به یادگیری برخی مهارت های مهم دارد. خواه در بهبود ارتباط با همسر، فرزندان، رئیس یا همکاران خود باشید، یادگیری این مهارت ها می‌تواند ارتباط شما با دیگران را تعمیق بخشد، اعتماد و احترام بیشتری ایجاد کرده و کار گروهی، حل مشکلات و سلامت کلی اجتماعی و عاطفی شما را بهبود بخشد.

چه چیزی مانع برقراری ارتباط موثر شما می‌شود؟

موانع مشترک برقراری ارتباط موثر عبارتند از:

استرس و احساسات خارج از کنترل. هنگامی که استرس دارید یا از نظر احساسی بیش از حد تحت فشار قرار می‌گیرید، به احتمال زیاد دیگران را اشتباه می‌خوانی، سیگنال های غیرکلامی گیج کننده یا مبهمی ارسال می‌کنید و از الگوهای رفتاری ناسازگار در حرکت زانو عبور می کنید. برای جلوگیری از درگیری و سو تفاهم، می‌توانید یاد بگیرید که چگونه قبل از ادامه مکالمه سریع آرام شوید.

عدم تمرکز. هنگامی که چند وظیفه ای انجام می‌دهید نمی توانید به طور موثر ارتباط برقرار کنید. اگر تلفن خود را چک می‌کنید، برنامه ریزی می‌کنید که بعد چه چیزی بگویید یا رویاپردازی کنید، مطمئناً در مکالمه نشانه های غیرکلامی را از دست خواهید داد. برای برقراری ارتباط موثر، باید از حواس پرتی جلوگیری کرده و تمرکز خود را حفظ کنید.

زبان بدن متناقض. ارتباطات غیر کلامی باید گفته ها را تقویت کند نه اینکه با آنها مغایرت داشته باشد. اگر چیزی بگویید، اما زبان بدن شما چیز دیگری بگوید، شنونده شما احتمالا احساس می‌کند که صادق نیستید. به عنوان مثال، در حالی که سرتان را تکان می‌دهید نه می‌توانید “بله” بگویید.

زبان بدن منفی. اگر با گفته ها موافق نیستید یا دوست ندارید، می‌توانید از زبان بدن منفی استفاده کنید تا پیام شخص مقابل را رد کنید، مانند عبور از بازوها، جلوگیری از تماس چشمی یا ضربه زدن به پاها. لازم نیست با گفته ها موافقت کنید یا حتی آنها را دوست داشته باشید، اما برای برقراری ارتباط موثر و قرار دادن شخص مقابل در حالت دفاعی، مهم است که از ارسال سیگنال های منفی خودداری کنید.

بیشتر بخوانید: تعامل با تنهایی و خجالتی بودن

مهارت ارتباطی موثر 1: شنونده درگیر شوید!

هنگام برقراری ارتباط با دیگران ، ما غالباً بر آنچه باید بگوییم متمرکز می‌شویم. با این حال، ارتباط موثر کمتر به صحبت و بیشتر به گوش دادن بستگی دارد. خوب گوش دادن به معنای نه تنها درک کلمات یا اطلاعات منتقل شده است، بلکه درک احساساتی است که سخنران سعی در انتقال آنها دارد.

بین شنیدن درگیر و به سادگی شنیدن تفاوت زیادی وجود دارد. وقتی واقعاً گوش می‌کنید – وقتی با آنچه گفته می‌شود سر و کار دارید – صدای واضحی را در صدای کسی می‌شنوید که به شما می گوید احساس آن شخص چیست و احساساتی را که سعی در برقراری ارتباط دارد. وقتی یک شنونده درگیر کار باشید، نه تنها فرد مقابل را بهتر درک می‌ کنید، بلکه باعث می شوید که آن شخص احساس شنیدن و درک کند، که می تواند به ایجاد یک ارتباط قوی تر و عمیق تر بین شما کمک کند.

با برقراری ارتباط از این طریق، روندی را تجربه خواهید کرد که استرس را کاهش می‌دهد و از سلامت جسمی و عاطفی پشتیبانی می‌کند. اگر شخصی که با او صحبت می‌کنید آرام باشد، به عنوان مثال گوش دادن به او کمک می کند تا شما را آرام کند. به همین ترتیب، اگر فرد تحریک شده باشد، می‌توانید با گوش دادن به صورت توجه و ایجاد درک در فرد، او را آرام کنید.

اگر هدف شما درک و برقراری ارتباط کامل با شخص مقابل باشد، گوش دادن به روشی درگیر اغلب به صورت طبیعی انجام می‌شود. اگر اینگونه نیست، نکات زیر را امتحان کنید. هرچه بیشتر آنها را تمرین کنید، تعاملات شما با دیگران رضایت بخش و پاداش آورتر خواهد بود.
نکاتی برای شنونده درگیر شدن

کاملا روی بلندگو تمرکز کنید اگر به طور مداوم تلفن خود را چک می‌کنید یا به چیز دیگری فکر می‌کنید، نمی توانید بصورت سرگرم کننده گوش دهید. شما باید در تجربه لحظه به لحظه متمرکز باشید تا در مکالمه تفاوت های ظریف و نشانه های مهم غیرکلامی را انتخاب کنید. اگر تمرکز روی برخی از سخنرانان برای شما دشوار است، سعی کنید کلمات آنها را در ذهن خود تکرار کنید – این پیام آنها را تقویت می کند و به شما کمک می کند تا تمرکز خود را حفظ کنید.

گوش راست خود را ترجیح دهید. سمت چپ مغز هر چقدر عجیب به نظر برسد، شامل مراکز پردازش اولیه برای درک گفتار و احساسات است. از آنجا که سمت چپ مغز او به سمت راست بدن متصل است، با حمایت از گوش راست شما می‌توانید تفاوت های احساسی صحبت های کسی را بهتر تشخیص دهید.

از قطع یا تلاش برای هدایت مکالمه به نگرانی های خود خودداری کنید. با گفتن جملاتی مانند: “اگر فکر می‌کنید این بد است، بگذارید به شما بگویم چه اتفاقی برای من افتاده است.” گوش دادن همان انتظار برای نوبت صحبت شما نیست. اگر آنچه را که قرار است بعداً بگویید، شکل دهید، نمی توانید بر آنچه شخص می‌گوید متمرکز شوید. اغلب، گوینده می تواند حالات چهره شما را بخواند و بداند که ذهن شما جای دیگری است.

علاقه خود را به آنچه گفته می‌شود نشان دهید. گهگاهی با سر تکان دهید، به آن شخص لبخند بزنید، و اطمینان حاصل کنید که وضعیت بدن شما باز و دعوت کننده است. سخنران را تشویق کنید تا با اظهار نظرهای کلامی کوچک مانند “بله” یا “اوه متعجب” ادامه دهد.

سعی کنید قضاوت را کنار بگذارید. برای برقراری ارتباط موثر با کسی، لازم نیست او را دوست داشته باشید یا با عقاید، ارزش ها یا نظرات او موافق باشید. با این حال، لازم است قضاوت خود را کنار بگذارید و از سرزنش و انتقاد خودداری کنید تا کاملا آنها را درک کنید. دشوارترین ارتباط، اگر با موفقیت انجام شود، اغلب می‌تواند منجر به ارتباط بعید با کسی شود.

ارائه بازخورد. اگر به نظر می‌رسد قطع ارتباط وجود دارد، آنچه را که با پارافلاس گفته شده منعکس کنید. “چیزی که من می‌شنوم” ، یا “به نظر می‌رسد مانند شما می‌گویید”، روش های عالی برای بازتاب عقب هستند. هر چه سخنران به صورت لفظی به سادگی گفت تکرار نکنید – غیر صادقانه یا غیر هوشمند به نظر خواهید رسید. در عوض ، معنای کلمات گوینده برای شما را بیان کنید. برای روشن کردن برخی نکات سوال کنید: “منظورتان وقتی می گویید …” یا “منظورت این است؟”

احساسات پشت کلمات را بشنوید!

این فرکانس های بالاتر گفتار انسان است که احساسات را منتقل می کند. با تمرین عضلات ریز گوش میانی (کوچکترین در بدن) می‌توانید با این فرکانس ها هماهنگ شوید – و بنابراین بهتر می توانید آنچه دیگران واقعا می گویند را درک کنید. این کار را می توانید با آواز خواندن، نواختن ساز بادی یا گوش دادن به انواع خاصی از موسیقی با فرکانس بالا (مثلاً کنسرتوی سمفونی یا ویولن موتزارت، به جای راک، پاپ یا هیپ هاپ با فرکانس پایین) انجام دهید.

مهارت 2: به سیگنال های غیرکلامی توجه کنید!

نوع نگاه، گوش دادن، حرکت دادن و عکس العمل شما نسبت به شخص دیگر، بیش از کلمات به تنهایی می‌تواند در مورد احساس شما به او بگوید. ارتباط غیر کلامی یا زبان بدن شامل حالات صورت، حرکت بدن و حرکات، تماس چشمی، حالت، حالت صدای شما و حتی تنش و تنفس عضلانی است.

توسعه توانایی درک و استفاده از ارتباطات غیرکلامی می‌تواند به شما کمک کند با دیگران ارتباط برقرار کنید، منظور خود را بیان کنید، در موقعیت های چالش برانگیز حرکت کنید و روابط بهتری در خانه و محل کار ایجاد کنید.

می‌توانید با استفاده از زبان بدن باز – بازوهای بدون عبور، ایستادن با حالت باز یا نشستن روی لبه صندلی و برقراری ارتباط چشمی با شخصی که با او صحبت می‌کنید، ارتباط موثر را تقویت کنید.
همچنین می‌توانید از زبان بدن برای تأکید یا تقویت پیام کلامی خود استفاده کنید – به عنوان مثال از موفقیت خود تعریف کنید و یا مشت خود را بزنید تا پیام خود را خط بکشید.

نحوه خواندن ارتباطات غیرکلامی را بهبود ببخشید!

از تفاوتهای فردی آگاه باشید. افراد از کشورها و فرهنگ های مختلف تمایل به استفاده از حرکات ارتباطی غیرکلامی مختلف دارند، بنابراین مهم است که هنگام خواندن سیگنال های زبان بدن، سن، فرهنگ، دین، ​​جنسیت و حالت عاطفی در نظر گرفته شود. به عنوان مثال یک نوجوان آمریکایی، یک بیوه غمگین و یک تاجر آسیایی احتمالاً از سیگنال های غیرکلامی به شکل دیگری استفاده می کنند.

به صورت گروهی به سیگنال های ارتباط غیرکلامی نگاه کنید. بیش از یک ژست یا نشانه غیر کلامی زیاد نخوانید. تمام سیگنالهای غیرکلامی را که دریافت می‌کنید، از تماس چشمی تا لحن صدا تا زبان بدن را در نظر بگیرید. هر کس می تواند گاهی اوقات بلغزد و اجازه دهد تماس چشمی مثلاً برود، یا به طور خلاصه دستهایش را عبور دهد و معنایی ندارد. به عنوان یک کل سیگنال ها را در نظر بگیرید تا “خواندن” بهتری از یک شخص دریافت کنید.

نحوه ارائه ارتباطات غیرکلامی را بهبود ببخشید!

از سیگنال های غیرکلامی متناسب با کلمات خود استفاده کنید تا اینکه با آنها متناقض باشد. اگر یک چیز بگویید، اما زبان بدن شما چیز دیگری بگوید، شنونده شما احساس گیجی می‌کند یا به عدم صداقت شما شک می‌کند. به عنوان مثال، نشستن با دستان صلیب و تکان دادن سر با کلماتی که به شخص مقابل می‌گوید شما با آنچه او می‌گویید مطابقت ندارد.

سیگنال های غیرکلامی خود را متناسب با زمینه تنظیم کنید. به عنوان مثال لحن صدای شما هنگام مخاطب قرار دادن کودک باید متفاوت از زمانی باشد که به گروه بزرگسالان خطاب می‌کنید. به همین ترتیب، وضعیت احساسی و زمینه فرهنگی فردی را که با او تعامل دارید در نظر بگیرید.

از زبان منفی بدن خودداری کنید. در عوض، از زبان بدن برای انتقال احساسات مثبت استفاده کنید، حتی وقتی در واقع آنها را تجربه نمی کنید. اگر از موقعیتی عصبی هستید – به عنوان مثال مصاحبه شغلی، سخنرانی مهم یا اولین قرار – می‌توانید از بدن مثبت استفاده کنید.

زبان برای نشان دادن اعتماد به نفس، حتی اگر آن را احساس نمی کنید. سعی کنید به جای اینکه به طور موقت با سر به پایین به اتاق بروید، چشمها را از خود دور کنید و روی صندلی بلغزانید، سعی کنید بلند بایستید و شانه های خود را پشت بگیرید، لبخند بزنید و تماس چشمی خود را حفظ کنید و یک دست دادن محکم را تحویل دهید. این باعث می‌شود اعتماد به نفس بیشتری داشته باشید و به آرامش طرف مقابل کمک کنید.

مهارت 3: استرس را در جریان نگه دارید!

چند بار در هنگام اختلاف نظر با همسر، بچه ها، رئیس، دوستان یا همکاران خود احساس استرس کرده اید و سپس چیزی را گفته اید یا انجام داده اید که بعدا پشیمان شدید؟ اگر بتوانید استرس را به سرعت از بین ببرید و به حالت آرام برگردید، نه تنها از چنین پشیمانی ها جلوگیری می‌کنید، بلکه در بسیاری از موارد به آرامش طرف مقابل نیز کمک می کنید. فقط در شرایطی که در آرامش و آرامش به سر می‌برید، می‌توانید بفهمید که آیا وضعیت نیاز به پاسخ دارد یا اینکه سیگنال های طرف مقابل نشان می دهد بهتر است سکوت کنید.

به عنوان مثال، در شرایطی مانند مصاحبه شغلی، ارائه شغل، ملاقات با فشار بالا یا معرفی خانواده عزیز، مهم این است که احساسات خود را مدیریت کنید، روی پاهایتان فکر کنید و تحت فشار به طور موثری برقراری ارتباط کنید.

• با حفظ آرامش و فشار، ارتباط موثر برقرار کنید.
• از تاکتیک های سکون استفاده کنید تا به خودتان فرصت دهید تا فکر کنید. قبل از پاسخ به سال برای تکرار سوال یا توضیح بیانیه بپرسید.
• برای جمع آوری افکار خود مکث کنید. سکوت لزوماً چیز بدی نیست – مکث می‌تواند کنترل شما را بیش از عجله در پاسخ نشان دهد.
• یک نکته را بیان کنید و یک مثال یا اطلاعات پشتیبانی کننده را ارائه دهید. اگر پاسخ شما بیش از حد طولانی باشد یا در مورد تعدادی از نکات تردید کنید، خطر شنیدن شنونده را از دست می دهید. یک نکته را با یک مثال دنبال کنید و سپس واکنش شنونده را بسنجید تا بگویید آیا باید نکته دوم را بیان کنید.
• سخنان خود را به وضوح ارائه دهید. در بسیاری از موارد، نحوه گفتن چیزی می‌تواند به اندازه آنچه می‌گویید مهم باشد. واضح صحبت کنید، یکنواختی را حفظ کنید و تماس چشمی برقرار کنید. زبان بدن خود را آرام و باز نگه دارید.
• خلاصه را جمع کنید و سپس متوقف شوید. پاسخ خود را خلاصه کنید و سپس صحبت را متوقف کنید، حتی اگر در اتاق سکوت به جا بگذارد. با ادامه صحبت لازم نیست سکوت را پر کنید.

تسکین سریع استرس برای برقراری ارتباط موثر

هنگامی که مکالمه شروع به گرم شدن می کند، شما به چیزی سریع و سریع نیاز دارید تا شدت احساسات را کاهش دهید. با یادگیری کاهش سریع استرس در لحظه، می توانید با خیال راحت احساسات قوی را که تجربه می کنید، حساب کنید، احساسات خود را تنظیم کنید و رفتار مناسب داشته باشید.

تشخیص دهید وقتی دچار استرس می شوید. اگر هنگام برقراری ارتباط استرس دارید، بدن به شما اطلاع می‌دهد. آیا عضلات یا معده شما تنگ است؟ آیا دستان شما گره خورده است؟ آیا نفس شما کم است؟ آیا نفس کشیدن را فراموش می کنید؟

قبل از تصمیم به ادامه مکالمه یا به تعویق انداختن آن، لحظه ای آرام باشید.

حواس خود را به نجات برسانید. بهترین راه برای تسکین سریع و مطمئن استرس از طریق حواس – بینایی، صدا، لمس، چشایی، بویایی – یا حرکت است. به عنوان مثال، شما می توانید یک نعناع فلفلی را در دهان خود قرار دهید، یک توپ استرس را در جیب خود فشار دهید، چند نفس عمیق بکشید، عضلات خود را فشار دهید و شل کنید، یا به راحتی یک تصویر آرام و غنی از حس را به یاد بیاورید. هر فرد به ورودی حسی متفاوت پاسخ می‌دهد، بنابراین شما باید مکانیزم کنار آمدن را پیدا کنید که برای شما تسکین دهنده باشد.

بیشتر بخوانید: درمان سریع استرس

• در موقعیت به دنبال شوخ طبعی باشید. در صورت استفاده مناسب، شوخ طبعی راهی عالی برای از بین بردن استرس هنگام برقراری ارتباط است. هنگامی که شما یا اطرافیانتان شروع به جدی گرفتن مسائل می کنید، راهی برای سبک سازی روحیه با به اشتراک گذاشتن یک شوخی یا یک داستان سرگرم کننده پیدا کنید.
• مایل به مصالحه باشید. گاهی اوقات، اگر بتوانید هر دو کمی خم شوید، می توانید یک میانه شاد پیدا کنید که سطح استرس را برای همه افراد مربوطه کاهش دهد. اگر فهمیدید که طرف مقابل شما بیش از شما به یک مسئله اهمیت می دهد، ممکن است سازش برای شما آسان تر و سرمایه گذاری خوبی برای آینده رابطه باشد.
• موافقت کنید که در صورت لزوم با هم مخالفت کنید و از شرایط دور شوید و همه بتوانند آرام شوند. در صورت امکان به بیرون بروید و یا چند دقیقه را به مراقبه اختصاص دهید. حرکت بدنی یا یافتن مکانی آرام برای بازیابی تعادل می‌تواند به سرعت استرس را کاهش دهد.

مهارت 4: خود را مطرح کنید!

بیان مستقیم و قاطعانه ارتباط واضحی ایجاد می‌کند و می‌تواند باعث افزایش عزت نفس و مهارت های تصمیم گیری شود. ابراز وجود به معنای بیان افکار، احساسات و نیازهای خود به روشی باز و صادقانه است، در حالی که برای خود ایستادگی می‌کنید و به دیگران احترام می‌گذارید. این به معنای خصمانه، پرخاشگر بودن یا خواستن نیست. ارتباط موثر همیشه درمورد درک طرف مقابل است، نه پیروزی در یک بحث یا مجبور کردن نظرات خود به دیگران.
برای بهبود قاطعیت خود:

• برای خود و گزینه های خود ارزش قائل شوید. آنها به اندازه دیگران مهم هستند.
• نیازها و خواسته های خود را بشناسید. بیاموزید که آنها را بدون نقض حقوق دیگران بیان کنید
• افکار منفی را به روشی مثبت بیان کنید. عصبانی بودن اشکالی ندارد، اما باید همچنان احترام بگذارید

خوب.
بازخورد مثبت دریافت کنید. تعارف ها را با لطف بپذیرید، از اشتباهات خود بیاموزید، در صورت لزوم از آنها کمک بخواهید.
بیاموزید “نه” محدودیت های خود را بدانید و اجازه ندهید دیگران از شما استفاده کنند. به دنبال گزینه هایی باشید تا همه از نتیجه نتیجه احساس خوبی داشته باشند.

در حال توسعه تکنیک های ارتباط قاطع

ادعای همدلی حساسیت را به شخص مقابل منتقل می‌کند. ابتدا وضعیت یا احساسات طرف مقابل را بشناسید، سپس نیازها یا نظر خود را بیان کنید. “من می‌دانم که شما در کار بسیار شلوغ بوده اید، اما من می‌خواهم که برای ما نیز وقت بگذارید.”

وقتی اولین تلاش های شما موفقیت آمیز نباشد، می‌توان ادعای پله برقی را به کار گرفت. با پیشرفت زمان، شما به طور فزاینده ای محکم می‌شوید، که در صورت برآورده نشدن نیازهای شما، ممکن است خلاصه ای از عواقب را شامل شود. به عنوان مثال، “اگر به قرارداد عمل نکنید، مجبور به پیگیری قانونی خواهم شد.”

برای تقویت اعتماد به نفس، ابراز وجود را در شرایط کم خطر تمرین کنید. یا از دوستان یا خانواده خود سوال کنید که آیا می‌توانید ابتدا تکنیک های ابراز وجود را بر روی آنها تمرین کنید.

بیشتربخوانید: کار داوطلبانه و مزایای شگفت آور آن