چه عواملی باعث ریزش مو در خانم ها می شود؟

هر زنی در دوره ای از زندگی خود دچار ریزش مو شده است. گاهی اوقات ، این ریزش مو می تواند به معنای یک بیماری زمینه ای جدی باشد. شناسایی علت ریزش مو می تواند به تعیین گزینه های درمانی مناسب کمک کند.

در اینجا ، ما در مورد مرحله رشد مو و دلایل عمده ریزش مو در زنان بحث می کنیم. ممکن است با برخی از آن ها همذات پنداری کنید. اگر برخی از علائم برجسته شده را نیز تجربه می کنید ، ممکن است لازم باشد به پزشک مراجعه کنید.

ریزش مو در زنان: چقدر شایع است؟

ریزش مو موضوعی رایج در زنان است. تحقیقات نشان می دهد که تقریباً 12٪ از زنان 20 تا 50٪ زنان بالای 80 سال معمولاً با آلوپسی آندروژنیک سروکار دارند. ریزش مو پس از زایمان چند هفته پس از زایمان کودک اتفاق می افتد. پریشانی عاطفی شدیدترین نوع ریزش مو را در زنان ایجاد می کند. برای درک بهتر چگونگی ریزش مو ، باید چرخه رشد مو را بررسی کنیم.

چرخه رشد مو

چرخه رشد مو سه مرحله دارد – آناژن ، کاتاژن و تلوژن. آناژن مرحله رشد ، کاتاژن مرحله رگرسیون و تلوژن مرحله استراحت است. در مرحله آناژن ، فولیکول های مو رشد کامل شافت مو را از ریشه تا نوک تحریک می کنند. در فازهای کاتاژن و تلوژن ، فولیکول ها مجدداً تنظیم شده و آماده می شوند تا ساقه های جدیدی از مو ایجاد کنند و به موهای قدیمی اجازه ریزش می دهند.

چه عواملی باعث ریزش مو در خانم ها می شود؟

فاز 1: آناژن

مو از فولیکول رشد می کند. شافت به طور مداوم ساخته می شود تا طول موهای شما افزایش یابد. آناژن می تواند 2 تا 6 سال دوام داشته باشد.

فاز 2: کاتاژن

موهای شما آماده استراحت می شود. کاتاژن می تواند حدود 2 هفته دوام داشته باشد.

مرحله 3: تلوژن

رشد مو متوقف می شود و در نهایت می ریزد تا موهای جدید جایگزین آن شوند. تلوژن حدود 5 تا 6 هفته طول می کشد.

ریزش مو زمانی اتفاق می افتد که موهای شما بدون تکمیل این چرخه سه مرحله ای ریزش کند.

چند مرحله دیگر در این چرخه نئوژن و اگزوژن هستند. نئوژن مرحله بازسازی فولیکول مو است ، جایی که یک فولیکول جدید در محل یک فولیکول قدیمی رشد می کند. اگزوژن ترشح آناژن قدیمی است.

چرخه رشد مو به ما می گوید که از دست دادن حدود 100 رشته در روز طبیعی است. با این حال ، ریزش موهای شدیدتر می تواند در اثر عوامل مختلفی ایجاد شود. ریزش مو می تواند در زنان به اشکال مختلف رخ دهد. ما در زیر آنها را بررسی خواهیم کرد.

انواع ریزش مو در زنان

ریزش مو پس از زایمان: ریزش مو پس از زایمان چند هفته پس از زایمان رخ می دهد. به دلیل سطح هورمون پایین رخ می دهد. در دوران بارداری ، میزان پروژسترون و استروژن افزایش می یابد. این افزایش باعث قرار دادن مو در یک مرحله آناژن طولانی مدت می شود. این سطح پس از برداشتن جفت به حالت طبیعی برمی گردد و باعث ریزش مو می شود. ریزش مو پس از زایمان همچنین می تواند به دلیل کمبود مواد مغذی ، استرس پس از جراحی و کم کاری تیروئید ایجاد شود.

ریزش مو مربوط به استرس: استرس بر رشد فولیکول مو تأثیر می گذارد و می تواند چرخه رشد مو را تحت تأثیر قرار دهد. ریزش مو مربوط به استرس ، در صورت عدم درمان ، می تواند منجر به اختلالات جدی مو مانند آلوپسی ، تلوژن افلوویوم و طاسی شود .
ریزش مو ناشی از دارو: ریزش مو همچنین می تواند ناشی از مصرف دارو باشد. برخی از داروها می توانند باعث آناژن یا تلوژن افلوویوم شوند. این می تواند منجر به ریزش موی الگو یا پخش شود و حاد یا مزمن باشد.

Anagen Effluvium: چند روز یا چند هفته پس از مصرف دارو رخ می دهد.
Telogen Effluvium: Telogen effluvium به طور معمول دو تا چهار ماه پس از شروع مصرف دارو رخ می دهد.

آلوپسی: آلوپسی نوعی بیماری خود ایمنی است که منجر به ریزش موی سر و سایر قسمت های بدن از جمله ابروها ، مژه ها و صورت می شود. باعث ریزش موهای شما به صورت تکه ای می شود و ممکن است منجر به ریزش کامل پوست سر یا ریزش موی تمام بدن شود. دو نوع آلوپسی بیشترین تأثیر را روی زنان می گذارد.

آلوپسی آندروژنیک: ریزش مو در الگوها اتفاق می افتد. ریزش مو با الگوی زنانه یکی از این انواع است. آلوپسی آرهیا: ریزش مو در قسمت هایی اتفاق می افتد.

تریکوتیلومانیا: یک اختلال اجباری است که بیمار موهای خود را بیرون می آورد. کشیدن مداوم مو می تواند منجر به ریزش شدید مو شود.
نازک شدن منتشر: کم پشتی موها در تمام پوست سر شروع می شود.
کمبود مواد مغذی: کمبود ویتامین ها و مواد معدنی از جمله آهن ، ویتامین D ، سلنیوم و کلسیم می تواند منجر به ریزش مو شود. در بخش زیر ، علل ریزش مو در زنان را به طور دقیق بررسی خواهیم کرد.

دلایل ریزش مو در زنان

1. عوامل وراثتی

اگر والدینتان این مشکل را داشته باشند احتمالاً دچار مشکل ریزش مو خواهید شد. آلوپسی به طور معمول به دلیل ژنتیک ایجاد می شود. گرچه این مسئله در مردان بیشتر مشهود است ، زنان نیز احتمالاً به آلوپسی ارثی ژنتیکی مبتلا می شوند.

2. تغییرات هورمونی

تغییرات هورمونی در بدن باعث افزایش حساسیت فولیکول های مو ، ضعیف شدن ریشه مو و ریزش موهای زائد می شود. مسائلی مانند یائسگی ، کیست تخمدان ، کم کاری تیروئید و پرکاری تیروئید تعادل هورمونی بدن را تغییر می دهد و ممکن است منجر به ریزش مو شود.

3. بارداری

در طول بارداری و بعد از آن ، اکثر خانم ها کمبود مکرر بدن ، خستگی و عدم تعادل هورمونی را تجربه می کنند. این مسائل باعث افزایش حساسیت در فولیکول های مو می شوند و شرایط نامساعدی برای پوست سر ایجاد می کنند و منجر به ریزش مزمن مو می شوند.

4. استرس جسمی و روحی

کاهش شدید و بیش از حد وزن ، بیماری مداوم و کار جسمی بیش از حد ممکن است بدن را خسته و کم آب کند. این می تواند باعث سو mal تغذیه و ضعیف شدن فولیکول های مو شود و منجر به ریزش مو شود.

5. عفونت های پوست سر

عفونت های قارچی ، باکتریایی و ویروسی مانند درماتیت سبورئیک و پسوریازیس در پوست سر می توانند ریشه مو را تضعیف کرده و به فولیکول های مو آسیب برسانند. این عفونت ها در نهایت می توانند منجر به کم پشتی و شکستگی مو شوند.

6. اختلالات خود ایمنی

اختلالات خود ایمنی مانند آلوپسی آره آتا با ریزش مو مشخص می شود که هنگام حمله سیستم ایمنی به فولیکول های مو اتفاق می افتد. در حالی که روش های درمانی برای کاهش این نوع ریزش مو وجود دارد ، اما درمان قطعی وجود ندارد.

7. دارو و روش های درمانی

برخی از شرایط پزشکی نیاز به درمان ها و جراحی هایی دارد که ممکن است بیماری را درمان کند اما به عنوان یک عارضه جانبی باعث ریزش مو می شود. درمان هایی مانند شیمی درمانی ، استروئیدها ، داروهای حصبه ، بیماری های قلبی ، افسردگی و غیره ممکن است باعث ریزش شدید مو شوند.

مشخص شد که آلوپسی یکی از عوارض جانبی رایج Voriconazole ، داروی ضد قارچ است.

سایر داروهایی که ممکن است به عنوان عارضه جانبی باعث ریزش مو شوند عبارتند از :

• داروهای آکنه حاوی ویتامین A (رتینوئیدها)
• آنتی بیوتیک ها و داروهای ضد قارچ
• داروهای ضد افسردگی
• قرص های جلوگیری از بارداری
• داروهای ضد لخته شدن
• داروهای کاهش دهنده کلسترول
• داروهایی که سیستم ایمنی را سرکوب می کنند
• داروهایی که سرطان پستان و سایر سرطان ها را درمان می کنند
• داروهای صرع (ضد تشنج)
• داروهای فشار خون بالا (ضد فشار خون بالا) مانند مسدود کننده های بتا ، مهارکننده های ACE و ادرار آورها
• درمان جایگزینی هورمون
• تثبیت کننده های حالت
• داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDs)
• داروهایی برای درمان بیماری پارکینسون
• استروئیدها
• داروهای تیروئید
• داروهای کاهش وزن

8. اختلالات تیروئید

اختلالات تیروئید و داروهای ضد تیروئید تقریباً همیشه منجر به ریزش مو می شوند. موها پراکنده به نظر می رسند و ریزش مو به طور مساوی در سراسر پوست سر پخش می شود. درمان موفقیت آمیز اغلب می تواند باعث رشد مجدد مو شود.

9. بیش از پردازش و یک ظاهر طراحی شده

استفاده بیش از حد از درمان های شیمیایی مو و ابزارهای حالت دهی داغ می تواند منجر به ریزش مو شود. استفاده زیاد از محصولات مو و لوازم جانبی مو می تواند منجر به ریزش مو شود. برخی از محصولات مو ، مانند محصولات حاوی سولفات ، ممکن است در طولانی مدت به پوست سر شما آسیب برساند. لوازم جانبی مو (مانند نوارهای الاستیک) برای کشیدن مو شناخته شده است. این موارد باعث ریزش موهای شما می شود. مدل های مویی که به محکم کشیدن موها نیاز دارند (مانند گره های تنگ یا دم اسبی) نیز می توانند باعث ریزش مو شوند.

10. کمبود آهن ، کم خونی و از دست دادن خون

کمبود گلبول های قرمز خون در بدن ، از دست دادن ناگهانی خون و سطح ناکافی آهن در بدن نیز می تواند باعث ریزش مو شود.

11. رژیم های غذایی و سوتغذیه

مصرف کافی مواد مغذی یا رژیم لاغری باعث سوishتغذیه می شود و منجر به ریزش بیش از حد مو می شود.

12. مکمل بیش از حد

بیش از حد مکمل مواد مغذی مانند ویتامین A و E و سلنیوم باعث ریزش مو شد. مشاوره با پزشک خود قبل از مصرف هر نوع مکمل ایده آل است. همچنین ، بهتر است مواد مغذی خود را ابتدا از غذاهای ارگانیک تهیه کنید.

اینها مهمترین دلایل ریزش مو در زنان است. در حالی که برخی از آنها با تغییر در رژیم غذایی قابل برگشت هستند ، برخی از آنها نیاز به تشخیص پزشکی دارند. ما در مورد علائم و نشانه هایی که باید قبل از مراجعه به پزشک به دنبال آنها باشید صحبت کردیم.
چه موقع با پزشک مشورت کنید: علائم یا نشانه هایی را که باید جستجو کنید

در صورت مشاهده علائم زیر با پزشک مشورت کنید:

• ریزش مو به صورت غیرمعمول
• درد یا خارش همراه با ریزش مو
• پوست سر ، پوسته پوسته و یا ظاهری غیرطبیعی
• طاسی الگوی مردانه (در زنان)
• لکه های طاس روی ابروها
• افزایش وزن ، ضعف عضلانی ، حساسیت به دما یا خستگی همراه با ریزش مو
• عفونت پوست سر با ریزش مو

تشخیص

پزشک ابتدا تراکم موهای شما را بررسی می کند. آنها سپس آزمایش کشیدن را برای بررسی میزان ریزش مو انجام می دهند (ممکن است پزشک از شما بخواهد به مدت پنج روز موهای خود را نشویید). موها از انتها کشیده می شوند تا ببینند چند رشته مو ریخته است. در صورت ریزش بیش از 10٪ مو ممکن است دچار ریزش مو شوید. در آخر اینکه یک تار مو زیر میکروسکوپ بررسی می شود تا فاز ریزش مو مشخص شود.

رابطه بین ریزش مو و یائسگی

ریزش مو در دوران یائسگی معمول است. از دوره یائسگی ، سطح استروژن در زنان کاهش می یابد و غلظت آندروژن افزایش می یابد. این تغییرات منجر به کم پشتی مو در قسمت جلویی و کناری خط مو می شود.

تغییر غلظت هورمون جنسی در این مدت نیز به ریزش مو کمک می کند. این تغییر منجر به تولید دی هیدروتستوسترون از تستوسترون می شود. این می تواند بر فولیکول های مو تأثیر بگذارد و رشد مو را مهار کند.

زنان در اواسط چهل سالگی به احتمال زیاد کاهش قطر و تراکم موهای خود را مشاهده می کنند.

مشورت با متخصص

مقابله با ریزش مو می تواند سخت باشد. اما با اقدامات مناسب و گزینه های درمانی ، رشد مجدد مو اغلب امکان پذیر است. درک اینکه چه چیزی باعث ریزش مو می شود ، می تواند به شما کمک کند تا روش های صحیحی را برای درمان بیماری خود در پیش بگیرید. با یک متخصص پوست یا تریکولوژیست صحبت کنید که روش درمانی مناسب را برای شما پیشنهاد دهد.

منبع