غزل حافظ شماره 383
غزل حافظ شماره 382
۱۴۰۰-۰۲-۱۹
غزل حافظ شماره 384
۱۴۰۰-۰۲-۱۹
غزل حافظ شماره 383

چندان که گفتم غم با طبیبان
درمان نکردند مسکین غریبان

آن گل که هر دم در دست بادیست
گو شرم بادش از عندلیبان

یا رب امان ده تا بازبیند
چشم محبان روی حبیبان

درج محبت بر مهر خود نیست
یا رب مبادا کام رقیبان

ای منعم آخر بر خوان جودت
تا چند باشیم از بی نصیبان

حافظ نگشتی شیدای گیتی
گر می‌شنیدی پند ادیبان

تعبیر غزل

ناامیدی و یاس را از خود دور کنید. در کاری که انجام داده اید اشتباهاتی مرتکب شده اید بهتر است به آن بیشتر فکر کنید تا نقاط ضعف خود را پیدا کنید.

سختی هایی که در این راه می کشید به خاطر سهل انگاری خودتان و اطرافیان است. برای یافتن مسیر درست با افراد دانا و آگاه مشورت کنید تا به بیراهه کشیده نشوید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *