فهرست عناوین
ذات الریه یک عفونت ریوی است که می تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد و شما مجبور به مراجعه به بیمارستان هستید. این بیماری زمانی اتفاق می افتد که عفونت باعث می شود کیسه های هوا در ریه های شما (پزشک آنها را آلوئول می نامد) با مایع یا چرک پر شود. این می تواند تنفس اکسیژن کافی برای رسیدن به جریان خون را برای شما سخت کند.
هر کسی می تواند به این عفونت ریه مبتلا شود. اما نوزادان زیر 2 سال و افراد بالای 65 سال در معرض خطر بیشتری هستند. این به این دلیل است که سیستم ایمنی بدن آنها آنقدر قوی نیست که بتواند با آن مبارزه کند.
شما می توانید در یک یا هر دو ریه به ذات الریه مبتلا شوید. شما همچنین می توانید آن را داشته باشید و آن را ندانید. پزشکان به این راه رفتن پنومونی می گویند. علل آن شامل باکتری ها، ویروس ها و قارچ ها است. اگر ذات الریه شما ناشی از باکتری یا ویروس باشد، می توانید آن را به شخص دیگری منتقل کنید.
عادات زندگی، مانند سیگار کشیدن و نوشیدن زیاد الکل نیز می تواند شانس ابتلا به ذات الریه را افزایش دهد.
علائم شما بسته به علت ایجاد پنومونی، سن و سلامت کلی شما می تواند متفاوت باشد. آنها معمولاً طی چند روز ایجاد می شوند.
علائم شایع ذات الریه عبارتند از:
در کنار این علائم، افراد مسن و افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند ممکن است گیج شوند یا در آگاهی ذهنی خود تغییراتی داشته باشند یا دمای بدن آنها کمتر از حد معمول باشد.
نوزادان و نوزادان ممکن است علائم عفونت را نشان ندهند. یا ممکن است استفراغ کنند، تب و سرفه داشته باشند و بیقرار یا خسته به نظر برسند.
اگر سرفه، تب یا تنگی نفس جدیدی دارید، با پزشک خود تماس بگیرید و در مورد اینکه آیا می تواند COVID-19 باشد، سوال کنید. بیماری کروناویروس جدید همچنین می تواند منجر به ذات الریه شود.
باکتری ها، ویروس ها یا قارچ ها می توانند باعث ذات الریه شوند.
علل شایع عبارتند از:
برخی از افرادی که در بیمارستان هستند در صورت ابتلا به عفونت هنگام استفاده از دستگاه تنفس، دستگاهی که به شما در تنفس کمک می کند، دچار “پنومونی مرتبط با دستگاه تنفسی” می شوند.
اگر در حالی که در بیمارستان هستید و از دستگاه تنفس مصنوعی استفاده نمی کنید دچار ذات الریه شوید، به این بیماری پنومونی “بیمارستانی” می گویند. اما اکثر مردم به “ذات الریه ناشی از اجتماع” مبتلا می شوند ، به این معنی که آن را در بیمارستان دریافت نکرده اند.
پزشک شما با سوالتی در مورد علائم و سابقه پزشکی شما شروع می کند، مانند اینکه آیا سیگار می کشید و آیا در خانه، مدرسه یا محل کار با افراد بیمار بوده اید. سپس، آنها به ریه های شما گوش می دهند. در صورت ابتلا به ذات الریه، هنگام تنفس آنها ممکن است صدای ترک خوردن، حباب زدن یا غرش کردن را بشنوند.
اگر پزشک شما فکر می کند شما ممکن است به ذات الریه مبتلا باشید، احتمالاً آزمایش هایی را به شما می دهد، از جمله:
اگر علائم شما در بیمارستان شروع شده یا مشکلات سلامتی دیگری دارید ، پزشک ممکن است آزمایش های بیشتری به شما بدهد، مانند:
پنومونی می تواند عوارضی داشته باشد، از جمله:
پزشک می تواند به شما بگوید کدام درمان برای شما مناسب است.
اگر به ذات الریه باکتریایی مبتلا هستید ، آنتی بیوتیک دریافت خواهید کرد. اطمینان حاصل کنید که تمام دارویی را که پزشک به شما تجویز می کند مصرف می کنید ، حتی اگر قبل از اتمام آن احساس بهبودی کرده اید.
اگر به ذات الریه ویروسی مبتلا هستید ، آنتی بیوتیک ها کمکی نمی کنند. شما باید استراحت کنید، مایعات زیادی بنوشید و برای تب خود دارو مصرف کنید.
اگر علائم شما شدید است یا اگر شرایط دیگری دارید که احتمال عوارض را در شما افزایش می دهد، ممکن است پزشک شما را به بیمارستان بفرستد.
با هر نوع ذات الریه، بهبودی زمان بر است. شما به استراحت زیادی احتیاج خواهید داشت. ممکن است به یک هفته مرخصی معمول خود نیاز داشته باشید و همچنان ممکن است یک ماه احساس خستگی کنید.