غزل حافظ شماره 420
غزل حافظ شماره 418
۱۴۰۰-۰۲-۱۹
غزل حافظ شماره 419
۱۴۰۰-۰۲-۱۹
غزل حافظ شماره 420

ناگهان پرده برانداخته‌ای یعنی چه
مست از خانه برون تاخته‌ای یعنی چه

زلف در دست صبا گوش به فرمان رقیب
این چنین با همه درساخته‌ای یعنی چه

شاه خوبانی و منظور گدایان شده‌ای
قدر این مرتبه نشناخته‌ای یعنی چه

نه سر زلف خود اول تو به دستم دادی
بازم از پای درانداخته‌ای یعنی چه

سخنت رمز دهان گفت و کمر سر میان
و از میان تیغ به ما آخته‌ای یعنی چه

هر کس از مهره مهر تو به نقشی مشغول
عاقبت با همه کج باخته‌ای یعنی چه

حافظا در دل تنگت چو فرود آمد یار
خانه از غیر نپرداخته‌ای یعنی چه

تعبیر غزل

تحولات عمیقی در حالات روانی شما ایجاد شده که دیگران را نیز به تعجب واداشته است. لحظات زندگی را به هدر می دهید و گاهی با حریفان و گاهی با دوستان هستید.

عصبی شده اید و با کوچکترین بهانه ای دعوا راه می اندازید. با این رفتار ناشایست خود باعث شدید اطرافیان که به شما اعتماد داشتند، از اطراف تان پراکنده شوند. چاره کار به در خانه خدا رفتن و رسیدگی به امور معنوی است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *