هفتاد و هفتمین سوره قران کریم است که 50 ایه دارد و در مکه نازل شده است.

از رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم پرسیدند: یا رسول الله چقدر زود پیر شدید؟ فرمودند: سوره های «هود» «واقعه» «مرسلات» و «نبأ» مرا پیر کرده است.(1)

ایشان در فضیلت این سوره فرمودند: هر کس سوره مرسلات را قرائت نماید نوشته می شود که وی از مشرکان نیست. (2)

امام جعفر صادق علیه السلام نیز فرمودند: هر کس سوره مرسلات را بخواند خداوند در روز قیامت بین او و رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم آشنایی ایجاد می کند.(3)

آثار و برکات سوره

1) امنیت در سفر

از امام صادق علیه السلام نقل شده است: هر کسی که می خواهد سفر برود یا مسافری در حال سفر دارد اگر سوره مرسلات را قرائت نماید از شر هر دزدی در امان خواهد ماند.(4)

2) پیروزی بر دشمنان

هر کس در حال دشمنی و خصومت با کسی این سوره را قرائت نماید بر دشمنش غلبه خواهد یافت و اگر کسی که دملی در بدن دارد آن را بنویسد و با خود همراه داشته باشد برطرف خواهد شد. (5)

3) برای درد شکم

امام صادق علیه السلام فرموده است: اگر سوره مرسلات را بنویسند و با آب پیاز بشویند آنگاه بیماری که درد شکم دارد آن را بنوشد به اذن خداوند درد او برطرف می شود. (6)

______________

پی نوشت:

(1) الأمالی شیخ صدوق، ص304

(2) مجمع البیان، ج10، ص227

(3) ثواب الاعمال، ص121

(4) مستدرک الوسائل، ج8، ص246

(5) المصباح کفعمی، ص459

(6) تفسیرالبرهان، ج5، ص557

منبع: «قرآن درمانی روحی و جسمی، محسن آشتیانی، سید محسن موسوی»

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم

وَالْمُرْسَلاتِ عُرْفًا ﴿١﴾ فَالْعَاصِفَاتِ عَصْفًا ﴿٢﴾ وَالنَّاشِرَاتِ نَشْرًا ﴿٣﴾ فَالْفَارِقَاتِ فَرْقًا ﴿۴﴾ فَالْمُلْقِیَاتِ ذِکْرًا ﴿۵﴾ عُذْرًا أَوْ نُذْرًا ﴿۶﴾ إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَوَاقِعٌ ﴿٧﴾ فَإِذَا النُّجُومُ طُمِسَتْ ﴿٨﴾ وَإِذَا السَّمَاءُ فُرِجَتْ ﴿٩﴾ وَإِذَا الْجِبَالُ نُسِفَتْ ﴿١٠﴾ وَإِذَا الرُّسُلُ أُقِّتَتْ ﴿١١﴾ لأیِّ یَوْمٍ أُجِّلَتْ ﴿١٢﴾ لِیَوْمِ الْفَصْلِ ﴿١٣﴾ وَمَا أَدْرَاکَ مَا یَوْمُ الْفَصْلِ ﴿١۴﴾ وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبِینَ ﴿١۵﴾ أَلَمْ نُهْلِکِ الأوَّلِینَ ﴿١۶﴾ ثُمَّ نُتْبِعُهُمُ الآخِرِینَ ﴿١٧﴾ کَذَلِکَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِینَ ﴿١٨﴾ وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبِینَ ﴿١٩﴾ أَلَمْ نَخْلُقْکُمْ مِنْ مَاءٍ مَهِینٍ ﴿٢٠﴾ فَجَعَلْنَاهُ فِی قَرَارٍ مَکِینٍ ﴿٢١﴾ إِلَى قَدَرٍ مَعْلُومٍ ﴿٢٢﴾ فَقَدَرْنَا فَنِعْمَ الْقَادِرُونَ ﴿٢٣﴾ وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبِینَ ﴿٢۴﴾ أَلَمْ نَجْعَلِ الأرْضَ کِفَاتًا ﴿٢۵﴾ أَحْیَاءً وَأَمْوَاتًا ﴿٢۶﴾ وَجَعَلْنَا فِیهَا رَوَاسِیَ شَامِخَاتٍ وَأَسْقَیْنَاکُمْ مَاءً فُرَاتًا ﴿٢٧﴾ وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبِینَ ﴿٢٨﴾ انْطَلِقُوا إِلَى مَا کُنْتُمْ بِهِ تُکَذِّبُونَ ﴿٢٩﴾ انْطَلِقُوا إِلَى ظِلٍّ ذِی ثَلاثِ شُعَبٍ ﴿٣٠﴾ لا ظَلِیلٍ وَلا یُغْنِی مِنَ اللَّهَبِ ﴿٣١﴾ إِنَّهَا تَرْمِی بِشَرَرٍ کَالْقَصْرِ ﴿٣٢﴾ کَأَنَّهُ جِمَالَهٌ صُفْرٌ ﴿٣٣﴾ وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبِینَ ﴿٣۴﴾ هَذَا یَوْمُ لا یَنْطِقُونَ ﴿٣۵﴾ وَلا یُؤْذَنُ لَهُمْ فَیَعْتَذِرُونَ ﴿٣۶﴾ وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبِینَ ﴿٣٧﴾ هَذَا یَوْمُ الْفَصْلِ جَمَعْنَاکُمْ وَالأوَّلِینَ ﴿٣٨﴾ فَإِنْ کَانَ لَکُمْ کَیْدٌ فَکِیدُونِ ﴿٣٩﴾ وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبِینَ ﴿۴٠﴾ إِنَّ الْمُتَّقِینَ فِی ظِلالٍ وَعُیُونٍ ﴿۴١﴾ وَفَوَاکِهَ مِمَّا یَشْتَهُونَ ﴿۴٢﴾ کُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِیئًا بِمَا کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿۴٣﴾ إِنَّا کَذَلِکَ نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ ﴿۴۴﴾ وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبِینَ ﴿۴۵﴾ کُلُوا وَتَمَتَّعُوا قَلِیلا إِنَّکُمْ مُجْرِمُونَ ﴿۴۶﴾ وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبِینَ ﴿۴٧﴾ وَإِذَا قِیلَ لَهُمُ ارْکَعُوا لا یَرْکَعُونَ ﴿۴٨﴾ وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبِینَ ﴿۴٩﴾ فَبِأَیِّ حَدِیثٍ بَعْدَهُ یُؤْمِنُونَ ﴿۵٠﴾

به نام خداوند بخشنده مهربان

قسم به رسولانی که از پی هم (بر خیر و سعادت خلق) فرستاده شدند. ( 1 )

 قسم به فرشتگانی که به سرعت تند باد (به انجام حکم حق) می‌شتابند. ( 2 )

 قسم به آنان که (وحی حق و شرع الهی را در جهان) نیکو نشر می‌دهند. ( 3 )

 و قسم به حق آنان که (به حکم خدا راه هدایت را از ضلالت ممتاز کرده و بین حق و باطل را بر خلق) کاملا جدا می‌کنند. ( 4 )

 و قسم به آنان که ذکر (خدا و کتاب الهی) را (به انبیاء) وحی می‌کنند. ( 5 )

 تا عذر و حجت (نیکان) و بیم و تهدید (بدان) شود. ( 6 )

 (قسم به همه اینان) که آنچه (از ثواب و عقاب آخرت) به شما وعده دهند البته واقع خواهد شد. ( 7 )

 وقتی که ستارگان همه بی نور و محو شوند. ( 8 )

 و آن گاه که آسمان شکافته شود. ( 9 )

 و آن گاه که کوهها (چون خاک بر دم باد) پراکنده شوند. ( 10 )

 و آن گاه که به رسولان، وقت (گواهی بر امتان) را اعلام کنند. ( 11 )

 برای چه روزی وقت (وعده حق) معین شد؟ ( 12 )

 برای (روز قیامت) همان روزی که (بین حق و باطل و سعید و شقی) جدایی افتد. ( 13 )

 و تو چگونه توانی عظمت و سختی آن روز جدایی را تصور کنی؟ ( 14 )

 وای آن روز به حال آنان که (آیات خدا را) تکذیب کردند. ( 15 )

 آیا ما پیشینیان را (به کیفر کفر) هلاک نکردیم؟ ( 16 )

 از پی آنان آیندگان را (که منکران قرآن باشند) نیز هلاک می‌کنیم. ( 17 )

 ما بدکاران عالم را همین گونه هلاک می‌سازیم. ( 18 )

 وای آن روز به حال آنان که (آیات خدا را) تکذیب کردند. ( 19 )

 آیا ما شما آدمیان را از آب نطفه بی قدر (بدین زیبایی) نیافریدیم؟ ( 20 )

 و آن نطفه را (از صلب پدر) به قرارگاه استوار (رحم) منتقل ساختیم. ( 21 )

 تا مدتی معین و معلوم (در رحم بماند). ( 22 )

 و ما تقدیر (مدت رحم و تعیین سرنوشت او تا ابد) کردیم که نیکو مقدّر (حکیمی) هستیم(23)

وای آن روز به حال آنان که (آیات خدا را) تکذیب کردند. ( 24 )

 آیا ما زمین را جامع (حوایج و کفایت بر مسکن و هر امر بشر) قرار ندادیم؟ ( 25 )

 تا زندگان روی زمین تعیّش کنند و مردگان درونش پنهان شوند. ( 26 )

 و در آن کوههای بلند برافراشتیم و (از ابر و باران) به شما آب زلال گوارا نوشانیدیم. ( 27 )

 وای آن روز به حال آنان که (آیات خدا را) تکذیب کردند. ( 28 )

(خطاب رسد: ای منکران) شما امروز به سوی آن دوزخی که تکذیب می‌کردید بروید. ( 29 )

 بروید زیر سایه دودهای آتش دوزخ که از سه جانب (شما را) احاطه کند. ( 30 )

 نه بر سر شما سایه خواهد افکند و نه از شرار آتش هیچ نجاتتان خواهد داد. ( 31 )

 آن آتش هر شراری بیفکند شعله‌اش مانند قصری است. ( 32 )

 گویی آن شراره (در بزرگی و رنگ) به شتران زرد موی مانند است. ( 33 )

 وای آن روز به حال آنان که (آیات خدا را) تکذیب کردند. ( 34 )

 این روزی است که (کافران بر نجات خود) سخنی نتوانند گفت. ( 35 )

 و به آنها رخصت عذر خواهی نخواهند داد. ( 36 )

 وای آن روز به حال آنان که (آیات خدا را) تکذیب کردند. ( 37 )

 این روز فصل (حکم و جدایی نیک و بد) است که شما را با همه در گذشتگان پیشین (به عرصه محشر) جمع گردانیده‌ایم. ( 38 )

 پس اگر فکر و حیلتی (بر نجات خود) توانید بر من حیلت کنید. ( 39 )

 وای آن روز به حال آنان که (آیات خدا را) تکذیب کردند. ( 40 )

(آن روز سخت) بندگان با تقوا و پرهیزگار در سایه درختان بهشت و طرف نهرهای جاری متنعّمند. ( 41 )

 و از هر نوع میوه مایل باشند فراوان فراهم است. ( 42 )

 بخورید و بیاشامید که شما را گوارا باد به پاداش اعمال نیکی که در دنیا به جای می‌آوردید. ( 43 )

ما البته نیکوکاران عالم را چنین پاداش می‌دهیم. ( 44 )

 وای آن روز به حال آنان که (آیات خدا را) تکذیب کردند. ( 45 )

 (ای کافران شما هم که ایمان به لذّات روحانی و تنعّم و نشاط ابدی آخرت ندارید پس به خوی حیوانیت) بخورید و تمتّع برید به عمر کوتاه دنیا که شما بسیار مردم بزهکاری هستید(46)

وای آن روز به حال آنان که (آیات خدا را) تکذیب کردند. ( 47 )

 و هرگاه به آنها گفته شود که نماز و طاعت خدا را به جای آرید اطاعت نکنند. ( 48 )

 وای آن روز به حال آنان که (آیات خدا را) تکذیب کردند. ( 49 )

 (این کافران) پس از آیات خدا (که آن را تکذیب کردند) باز به کدامین حدیث ایمان می‌آورند؟ (50)