سوره تین

نود و پنجمین سوره قران کریم است که مکی و 8 آیه دارد.

رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم می فرمایند: هر کس سوره تین را قرائت نماید خداوند در دنیا دو خصلت به او عطا می کند یکی عافیت و دیگری یقین و پس از مرگ به تعداد کسانی که این سوره را قرائت کرده اند ثواب روزه یک روز را به وی خواد داد.(1)

امام صادق علیه السلام می فرمایند: هر کس سوره تین را در نمازهای واجب یا مستحب خود بخواند به اندازه ای از نعمت ها و بهره های بهشتی به او داده خواهد شد تا راضی شود.(2)

امیرالمؤمنین علی علیه السلام فرموده اند: وقتی سوره تین را قرائت کردید در پایان سوره بگویید: «و نحن علی ذلک من الشاهدین».(3)

رسول خدا صلی الله علیه و اله وسلم می فرماید: هر کس سوره تین را قرائت نماید خداوند اجر بی شماری به عطا می کند و مانند این است که رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم را زیارت کرده است و اگرغمگین باشد خداوند برای او گشایش ایجاد می کند… (4)

هم چنین ایشان فرموده اند: هر کس دو رکعت نماز را شب سیزدهم شعبان بگذارد و بعد از سوره حمد سوره تین را در هر رکعت بخواند مانند آن است که دویست بنده از فرزندان حضرت اسماعیل را آزاد کرده است و خداوند گناهانش را به گونه ای می بخشد مانند روزی که از مادر زاده شده و خداوند امان نامه نجات از آتش جهنم را به او خواهد داد.(5)

آثار و برکات سوره

امام صادق علیه السلام فرموده است:هر گاه سوره تین نوشته شود یا بر غذایی خوانده شود خداوند آنچه زیان می رساند را از او بر می گرداند و به قدرت الهی مایه شفاست. (6)

___________________

پی نوشت:

(1) مجمع البیان، ج10، ص392

(2) ثواب الاعمال، ص123

(3) خصال، ص629

(4) تفسیرالبرهان، ج5، ص691

(5) اقبال الاعمال، ج3، ص311

(6) همان

منبع: «قرآن درمانی روحی و جسمی، محسن آشتیانی، سید محسن موسوی»

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم

وَالتِّینِ وَالزَّیْتُونِ ﴿١﴾ وَطُورِ سِینِینَ ﴿٢﴾ وَهَذَا الْبَلَدِ الأمِینِ ﴿٣﴾ لَقَدْ خَلَقْنَا الإنْسَانَ فِی أَحْسَنِ تَقْوِیمٍ ﴿۴﴾ ثُمَّ رَدَدْنَاهُ أَسْفَلَ سَافِلِینَ ﴿۵﴾ إِلا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَلَهُمْ أَجْرٌ غَیْرُ مَمْنُونٍ ﴿۶﴾ فَمَا یُکَذِّبُکَ بَعْدُ بِالدِّینِ ﴿٧﴾ أَلَیْسَ اللَّهُ بِأَحْکَمِ الْحَاکِمِینَ ﴿٨﴾

به نام خداوند بخشنده مهربان

قسم به تین و زیتون (دو میوه معروف انجیر و زیت یا دو معبد بزرگ کعبه و بیت المقدس(1)

و قسم به طور سینا. ( 2 )

 و قسم به این شهر امن و امان (مکّه معظّم). ( 3 )

 که ما انسان را در نیکوترین صورت (در مراتب وجود) بیافریدیم. ( 4 )

 سپس (به کیفر کفر و گناهش) به اسفل سافلین (جهنم و پست‌ترین رتبه امکان) برگردانیدیم. ( 5 )

 مگر آنان که ایمان آورده و نیکوکار شدند که به آنها پاداش دائمی (بهشت ابد) عطا کنیم.  ((6)

پس (ای انسان مشرک ناسپاس) چه تو را بر آن داشت که دین حق و روز جزا را تکذیب کنی؟ ( 7 )

 آیا خدا مقتدرترین و عادل‌ترین حکم فرمایان عالم نیست؟ ( 8 )