هپاتیت چیست؟

در این مقاله از بخش سلامت جسمی مجله اینترنتی وبگردون به بررسی هپاتیت میپردازیم.

هپاتیت چیست؟

هپاتیت به شرایط التهابی کبد اشاره دارد. معمولاً به دلیل عفونت ویروسی ایجاد می شود، اما علل احتمالی دیگری نیز برای هپاتیت وجود دارد. این موارد شامل هپاتیت خود ایمنی و هپاتیت است که در نتیجه ثانویه داروها، داروها، سموم و الکل رخ می دهد. هپاتیت خود ایمنی بیماری است که وقتی بدن شما آنتی بادی علیه بافت کبد شما ایجاد می کند، رخ می دهد.

کبد شما در ناحیه فوقانی شکم قرار دارد. این عملکردهای حیاتی بسیاری را انجام می دهد که بر متابولیسم بدن تأثیر می گذارد، از جمله:

• تولید صفرا، که برای هضم غذا ضروری است
• فیلتر کردن سموم از بدن شما
• دفع بیلی روبین (محصولی از سلولهای قرمز خون تجزیه شده) ، کلسترول ، هورمون ها و داروها
• تجزیه کربوهیدرات ها، چربی ها و پروتئین ها
• فعال سازی آنزیم ها، پروتئین های تخصصی ضروری برای عملکردهای بدن
• ذخیره گلیکوژن (نوعی قند)، مواد معدنی و ویتامین ها (A ، D ، E و K)
• سنتز پروتئین های خون، مانند آلبومین
• سنتز عوامل لخته شدن

طبق منبع معتبر مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC)، تقریباً 4.4 میلیون آمریکایی در حال حاضر با هپاتیت مزمن B و C زندگی می کنند. بسیاری از افراد حتی نمی دانند که به هپاتیت مبتلا هستند.

گزینه های درمان بسته به نوع هپاتیت شما متفاوت است. از طریق ایمن سازی و اقدامات احتیاطی در مورد سبک زندگی می توانید از برخی اشکال هپاتیت پیشگیری کنید.

 

5 نوع هپاتیت ویروسی

عفونت های ویروسی کبد که به عنوان هپاتیت طبقه بندی می شوند شامل هپاتیت A ،B ،C ،D و E. می باشد. ویروس متفاوتی مسئول هر نوع هپاتیت منتقل شده از طریق ویروس است.

هپاتیت A همیشه یک بیماری حاد، کوتاه مدت است، در حالی که هپاتیت B ،C و D به احتمال زیاد مداوم و مزمن است. هپاتیت E معمولاً حاد است اما به ویژه در خانم های باردار می تواند خطرناک باشد.

هپاتیت A

هپاتیت A در اثر عفونت با ویروس هپاتیت A (HAV) ایجاد می شود. این نوع هپاتیت معمولاً با مصرف غذا یا آب آلوده به مدفوع از فرد آلوده به هپاتیت A منتقل می شود.

 

هپاتیت B

هپاتیت B از طریق تماس با مایعات عفونی بدن مانند خون، ترشحات واژن یا منی، حاوی ویروس هپاتیت B (HBV) منتقل می شود. مصرف داروهای تزریقی، رابطه جنسی با یک شریک آلوده یا اشتراک تیغ با فرد آلوده خطر ابتلا به هپاتیت B را افزایش می دهد.

توسط منبع CDCTrusted تخمین زده شده است که 1.2 میلیون نفر در ایالات متحده و 350 میلیون نفر در سراسر جهان با این بیماری مزمن زندگی می کنند.

هپاتیت C

هپاتیت C از ویروس هپاتیت C (HCV) ناشی می شود. هپاتیت C از طریق تماس مستقیم با مایعات بدن آلوده، به طور معمول از طریق استفاده از داروهای تزریقی و تماس جنسی منتقل می شود. HCV یکی از رایج ترین عفونت های ویروسی منتقله از طریق خون در ایالات متحده است. تقریباً 2.7 تا 3.9 میلیون آمریکایی منبع معتبر در حال حاضر با یک نوع مزمن از این عفونت زندگی می کنند.

 

هپاتیت D

هپاتیت D که هپاتیت دلتا نیز نامیده می شود، یک بیماری جدی کبدی است که توسط ویروس هپاتیت D (HDV) ایجاد می شود. HDV از طریق تماس مستقیم با خون آلوده منقبض می شود. هپاتیت D نوعی هپاتیت است که فقط در رابطه با عفونت هپاتیت B اتفاق می افتد. ویروس هپاتیت D بدون وجود هپاتیت B نمی تواند تکثیر شود. این در ایالات متحده بسیار نادر است.

 

هپاتیت E

هپاتیت E یک بیماری منتقله از طریق آب است که توسط ویروس هپاتیت E (HEV) ایجاد می شود. هپاتیت E عمدتا در مناطقی با سرویس بهداشتی ضعیف یافت می شود و معمولاً از بلع مواد مدفوع ناشی از آلودگی منبع آب است. این بیماری در ایالات متحده غیر معمول است. با این حال، طبق گزارش CDCTrusted Source، مواردی از هپاتیت E در خاورمیانه، آسیا، آمریکای مرکزی و آفریقا گزارش شده است.

 

علل هپاتیت غیر عفونی

الکل و سایر سموم

مصرف زیاد الکل می تواند باعث آسیب کبدی و التهاب شود. گاهی اوقات از این به عنوان هپاتیت الکلی یاد می شود. الکل به طور مستقیم به سلولهای کبد شما آسیب می رساند. با گذشت زمان، می تواند باعث آسیب دائمی شود و منجر به نارسایی کبد و سیروز، ضخیم شدن و زخم شدن کبد شود.

سایر علل سمی هپاتیت شامل استفاده بیش از حد یا مصرف بیش از حد داروها و قرار گرفتن در معرض سموم است.

 

پاسخ خودکار سیستم

در برخی موارد، سیستم ایمنی بدن کبد را به عنوان یک ماده مضر اشتباه گرفته و شروع به حمله به آن می کند. این باعث التهاب مداوم می شود که می تواند از خفیف تا شدید باشد، که اغلب مانع عملکرد کبد می شود. این در زنان سه برابر بیشتر از مردان است.

 

علائم شایع هپاتیت

اگر اشکال عفونی هپاتیت دارید که مزمن هستند، مانند هپاتیت B و C، ممکن است در آغاز علائمی نداشته باشید. علائم ممکن است تا زمانی که آسیب بر عملکرد کبد تأثیر نگذارد، رخ دهد.

علائم و نشانه ها

هپاتیت حاد به سرعت ظاهر می شود. آنها عبارتند از:

• خستگی
• علائم شبیه آنفولانزا
• ادرار تیره
• مدفوع کمرنگ
• درد شکم
• از دست دادن اشتها
• کاهش وزن بدون دلیل
• پوست و چشم زرد، که ممکن است نشانه هایی از زردی باشد

هپاتیت مزمن به آرامی ایجاد می شود، بنابراین ممکن است این علائم و نشانه ها خیلی ظریف باشند که بتوان آنها را متوجه شد.

 

تاریخچه و معاینه فیزیکی

برای تشخیص هپاتیت، ابتدا پزشک شرح حال شما را می گیرد تا فاکتورهای خطر ابتلا به هپاتیت عفونی یا غیر عفونی را تعیین کند.

در طول معاینه فیزیکی، پزشک ممکن است به آرامی شکم شما را فشار دهد تا ببیند آیا درد یا حساسیت وجود دارد. پزشک ممکن است احساس کند که کبد شما بزرگ شده است یا خیر. اگر پوست یا چشم های شما زرد است، پزشک در هنگام معاینه این موضوع را یادداشت می کند.

 

آزمایشات عملکرد کبد

آزمایشات عملکرد کبد از نمونه های خون برای تعیین میزان کارآیی کبد شما استفاده می کند. نتایج غیر طبیعی این آزمایشات ممکن است اولین نشانه وجود مشکلی باشد ، به خصوص اگر در معاینه فیزیکی بیماری کبد هیچ نشانه ای نشان ندهید. سطح بالای آنزیم کبد ممکن است نشان دهد که کبد شما تحت فشار است ، آسیب دیده است یا به درستی کار نمی کند.

 

سایر آزمایشات خون

اگر آزمایش های عملکرد کبد شما غیرطبیعی باشد، پزشک احتمالاً آزمایش های خون دیگر را برای تشخیص منبع مشکل تجویز می کند. این آزمایشات می تواند ویروس های ایجاد کننده هپاتیت را بررسی کند. همچنین می توان از آنها برای بررسی آنتی بادی هایی که در شرایطی مانند هپاتیت خود ایمنی شایع هستند استفاده کرد.

 

سونوگرافی

سونوگرافی شکمی از امواج اولتراسوند برای ایجاد تصویری از اندام های داخل شکم شما استفاده می کند. این آزمایش به شما اجازه می دهد تا کبد و اندام های اطراف را از نزدیک نزدیک کند. این می تواند نشان دهد:

• مایع در شکم شما
• آسیب یا بزرگ شدن کبد
• تومورهای کبدی
• ناهنجاری های کیسه صفرا

گاهی اوقات پانکراس در تصاویر سونوگرافی نیز ظاهر می شود. این می تواند یک آزمایش مفید در تعیین علت عملکرد غیر طبیعی کبد شما باشد.

 

نمونه برداری از کبد

نمونه برداری از کبد یک روش تهاجمی است که شامل گرفتن نمونه ای از بافت از کبد توسط پزشک است. این کار از طریق پوست با سوزن انجام می شود و نیازی به جراحی ندارد. به طور معمول، از سونوگرافی برای راهنمایی پزشک هنگام گرفتن نمونه بیوپسی استفاده می شود.

این آزمایش به پزشک شما اجازه می دهد تا تعیین کند که عفونت یا التهاب چه تاثیری بر کبد شما گذاشته است. همچنین می تواند برای نمونه برداری از مناطقی در کبد شما که غیر طبیعی به نظر می رسند استفاده شود.

 

چگونه هپاتیت درمان می شود؟

گزینه های درمانی با توجه به نوع هپاتیت و حاد یا مزمن بودن عفونت تعیین می شود.

هپاتیت A

هپاتیت A معمولاً نیازی به درمان ندارد زیرا بیماری کوتاه مدت است. اگر علائم باعث ناراحتی زیادی شود، استراحت در تختخواب ممکن است توصیه شود. اگر استفراغ یا اسهال دارید، دستورات مربوط به هیدراتاسیون و تغذیه پزشک را دنبال کنید.

واکسن هپاتیت A برای جلوگیری از این عفونت در دسترس است. اکثر کودکان واکسیناسیون را از 12 تا 18 ماهگی شروع می کنند. این یک سری از دو واکسن است. واکسیناسیون هپاتیت A برای بزرگسالان نیز در دسترس است و می تواند با واکسن هپاتیت B ترکیب شود.

هپاتیت B

هپاتیت حاد B به درمان خاصی نیاز ندارد. هپاتیت B مزمن با داروهای ضد ویروسی درمان می شود. این شکل از درمان می تواند پرهزینه باشد زیرا باید چندین ماه یا سال ادامه یابد. درمان هپاتیت B مزمن نیز نیاز به ارزیابی و نظارت پزشکی منظم دارد تا مشخص شود آیا ویروس به درمان پاسخ می دهد یا خیر.

با واکسیناسیون می توان از هپاتیت B پیشگیری کرد. منبع CDCTrusted واکسیناسیون هپاتیت B را برای همه نوزادان توصیه می کند. سری سه واکسن به طور معمول در شش ماه اول کودکی تکمیل می شود. این واکسن همچنین برای کلیه مراقبت های بهداشتی و پرسنل پزشکی توصیه می شود.

 

هپاتیت C

از داروهای ضد ویروسی برای درمان هر دو نوع حاد و مزمن هپاتیت C استفاده می شود. افرادی که به هپاتیت C مزمن مبتلا می شوند به طور معمول با ترکیبی از داروهای ضد ویروسی درمان می شوند. همچنین ممکن است برای تعیین بهترین شکل درمان به آزمایش بیشتری نیاز داشته باشند.

افرادی که در اثر هپاتیت C مزمن دچار سیروز (زخم کبد) یا بیماری کبدی می شوند، ممکن است کاندید پیوند کبد باشند. در حال حاضر، هیچ واکسینی برای هپاتیت C وجود ندارد.

 

هپاتیت D

در حال حاضر هیچ داروی ضد ویروسی برای درمان هپاتیت D وجود ندارد. طبق یک مطالعه معتبر منبع 2013، دارویی به نام آلفا اینترفرون می تواند برای درمان هپاتیت D استفاده شود، اما فقط در حدود 25 تا 30 درصد از افراد بهبود را نشان می دهد. با واکسیناسیون هپاتیت B می توان از هپاتیت D پیشگیری کرد، زیرا عفونت با هپاتیت B برای ایجاد هپاتیت D ضروری است.

 

هپاتیت E

در حال حاضر، هیچ روش درمانی پزشکی خاصی برای درمان هپاتیت E در دسترس نیست. از آنجا که عفونت اغلب حاد است، معمولاً به خودی خود برطرف می شود. به افرادی که به این نوع عفونت مبتلا هستند، اغلب توصیه می شود استراحت کافی داشته باشند، مایعات زیادی بنوشند، مواد مغذی کافی دریافت کنند و از الکل خودداری کنند. با این حال ، زنان بارداری که به این عفونت مبتلا می شوند، نیاز به نظارت دقیق دارند.

 

هپاتیت خود ایمنی

کورتیکواستروئیدها ، مانند پردنیزون یا بودزونید، در درمان زودرس هپاتیت خود ایمنی بسیار مهم هستند. آنها در حدود 80 درصد افراد مبتلا به این بیماری موثر هستند.

آزوتیوپرین (ایموران) ، دارویی که سیستم ایمنی را سرکوب می کند، اغلب در درمان گنجانده می شود. می توان آن را با یا بدون استروئید استفاده کرد.

سایر داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی مانند مایکوفنولات (CellCept)، تاکرولیموس (پروگراف) و سیکلوسپورین (نئورال) نیز می توانند به عنوان جایگزین آزاتیوپرین برای درمان استفاده شوند.

 

نکاتی برای جلوگیری از هپاتیت

بهداشت

رعایت بهداشت مناسب یکی از راه های اصلی جلوگیری از ابتلا به هپاتیت A و E است. اگر به یک کشور در حال توسعه سفر می کنید، باید از موارد زیر جلوگیری کنید:

• آب محلی
• یخ
• صدف و صدف خام یا نپخته
• میوه و سبزیجات خام

از ابتلا به هپاتیت B ،C و D از طریق خون آلوده می توان جلوگیری کرد:

• سوزن های دارویی مشترک نیست
• تیغ مشترک نیست
• استفاده نکردن از مسواک شخص دیگری
• دست نزدن به خون ریخته شده

هپاتیت B و C همچنین می تواند از طریق مقاربت جنسی و روابط صمیمی جنسی منقبض شود. تمرین رابطه جنسی ایمن با استفاده از کاندوم و سدهای دندانی می تواند به کاهش خطر عفونت کمک کند. می توانید گزینه های زیادی را برای خرید آنلاین در دسترس داشته باشید.

 

واکسن ها

استفاده از واکسن کلید مهمی در پیشگیری از هپاتیت است. واکسیناسیون برای جلوگیری از پیشرفت هپاتیت A و B در دسترس است. در حال حاضر متخصصان در حال تولید واکسن علیه هپاتیت C هستند. واکسیناسیون هپاتیت E در چین وجود دارد، اما در ایالات متحده موجود نیست.

 

عوارض هپاتیت

هپاتیت مزمن B یا C اغلب می تواند منجر به مشکلات جدی تری در سلامتی شود. از آنجا که ویروس کبد را تحت تأثیر قرار می دهد، افراد مبتلا به هپاتیت B یا C مزمن در معرض خطر زیر هستند:

• بیماری مزمن کبدی
• سیروز
• سرطان کبد

هنگامی که کبد عملکرد طبیعی خود را متوقف می کند، نارسایی کبد ممکن است رخ دهد. عوارض نارسایی کبد عبارتند از:

• اختلالات خونریزی
• تجمع مایعات در شکم شما، موسوم به آسیت
• افزایش فشار خون در رگهای ورودی که به کبد وارد می شود، معروف به فشار خون بالا
• نارسایی کلیه
• انسفالوپاتی کبدی، که می تواند شامل خستگی، از دست دادن حافظه و کاهش توانایی های ذهنی ناشی از تجمع سموم
• مانند آمونیاک باشد که بر عملکرد مغز تأثیر می گذارد.
• سرطان هپاتوسلولار، که نوعی سرطان کبد است
• مرگ

افراد مبتلا به هپاتیت B و C مزمن توصیه می شوند از مصرف الکل خودداری کنند زیرا این امر می تواند بیماری کبدی و نارسایی را تسریع کند. برخی از مکمل ها و داروها همچنین می توانند بر عملکرد کبد تأثیر بگذارند. اگر به هپاتیت B یا C مزمن مبتلا هستید، قبل از مصرف هر داروی جدید با پزشک خود مشورت کنید.