چطور یک فلوت را انتخاب کنیم؟

گزینه های زیادی را برای کلیدهای فلوت خود در نظر بگیرید. این موارد اغلب برای بدست آوردن یک اولویت تجربه می کنند.

کلیدهای سوراخ باز: این برای بازیکنان پیشرفته یا متوسط ​​توصیه می شود و نه مبتدیان. دهانه های موجود در کلیدها اجازه می دهند تا هوا در هنگام عدم کشف هوا از بین برود و این به یک صدای کامل تر ، تاب آورتر منجر می شود. سوراخ های باز همچنین مقاومت کمتری در هوا ایجاد می کند ، بنابراین راحت تر می توان نت را یادداشت کرد. برای جابجایی از سوراخ های بسته ، برخی تنظیمات لازم خواهد بود زیرا شما باید سوراخ ها را کاملاً با انگشتان خود بپوشانید تا صدای آن به درستی پخش شود. با کلیدهایی که دسترسی به آنها سخت تر است شروع کنید ، بنابراین می توانید به طور عادی بازی کنید و در حالی که تمرین می کنید بدون داشتن شاخه کار کنید.
کلید Inline G: این یک مورد از اولویت های شخصی است و بر لحن تأثیر نمی گذارد. یک کلید درون خطی فقط به این معنی است که دستیابی به یک کلید کمی سخت تر خواهد شد (تصویر را در سمت راست مشاهده کنید). اگر دست های کوچک دارید و به بازی با کلید G افست عادت دارید ، خوب است که به آن بچسبید. دلیل اصلی ترجیح دادن کلید درون خطی G برای نمای خوشایند بودن کلیدها است.
پا B: شما می توانید مفصل پا را با چند کلید اضافی خریداری کنید که به شما امکان می دهد یک مرحله کروماتیک پایین تر از حد معمول (B) را انجام دهید. این یک ایده خوب برای بازیکنان متوسط ​​یا بالاتر است زیرا آنها احتمالاً با ادبیات فلوت خود روبرو می شوند.
کلید Gizmo: این کلید معمولاً در یک پای B قرار می گیرد و باعث می شود بازی C یا C # High (5+ خط لجر) آسان تر شود.
مکانیسم Split E: مکانیسم تقسیم E عملکرد کلیدهای G و فوقانی G را تقسیم می کند. معمولاً کلیدهای G به هم نزدیک می شوند. در مکانیسم اسپلت E ، این هنوز صحیح است ، اما هنگامی که سوم اکتاو E طبیعی پخش شود ، G پایین می تواند بسته شود. این امر باعث ایجاد سوراخ تنفس ایده آل برای E بالا می شود و می تواند تنظیم و تنظیم صدای یک فلوتیست را بهبود بخشد.