تاثیر منیزیم بر دیابت

منیزیم یک ماده مغذی ضروری برای مغز و بدن است. از جمله مزایای بسیار آن، به تنظیم قند خون کمک می کند. با این حال، کمبود منیزیم اغلب در افراد مبتلا به دیابت مشاهده می شود. این کمبود می تواند در دیابت نوع 1 و 2 رخ دهد، اما به نظر می رسد شایع تر با نوع 2 این به این دلیل است که سطوح پایین منیزیم با مقاومت به انسولین مرتبط است. در این مقاله از بخش تغذیه مجله اینترنتی وبگردون به بررسی تاثیر منیزیم بر دیابت می پردازیم.

اگر مبتلا به دیابت نوع 2 هستید، بدن شما انسولین تولید می کند، اما به اندازه کافی برای رفع نیازهای شما کافی نیست. به این می گویند مقاومت به انسولین. افراد مبتلا به حساسیت یا مقاومت به انسولین نیز منیزیم اضافی خود را در ادرار از دست می دهند و این امر باعث کاهش سطح این ماده مغذی می شود.

برخی از افراد مبتلا به دیابت نوع 1 نیز مقاومت به انسولین ایجاد می کنند. این ممکن است آنها را در معرض کمبود منیزیم قرار دهد. با این حال، مصرف مکمل منیزیم می تواند سطح منیزیم خون شما را افزایش داده و کنترل دیابت را بهبود بخشد. اگر مبتلا به پیش دیابت هستید، مکمل نیز ممکن است قند خون را بهبود بخشد و احتمالاً از دیابت نوع 2 جلوگیری کند.

انواع منیزیم چیست و اگر نگران دیابت هستید کدام یک بهتر است؟

انواع مختلف منیزیم عبارتند از:

• منیزیم گلیسینات
• اکسید منیزیم
• کلرید منیزیم
• سولفات منیزیم
• کربنات منیزیم
• تاتور منیزیم
• سیترات منیزیم
• لاکتات منیزیم
• منیزیم گلوکونات
• منیزیم آسپارتات
• ترئونات منیزیم

مکمل های منیزیم یکسان ایجاد نمی شوند. انواع مختلف برای بیماریهای خاص بهتر است و میزان جذب آنها متفاوت است. برخی از انواع به راحتی در مایع حل می شوند و باعث جذب سریعتر بدن می شوند.

بر اساس موسسه ملی بهداشت (NIH) برخی مطالعات نشان داده اند که منیزیم آسپارتات، سیترات، لاکتات و کلرید در مقایسه با اکسید منیزیم و سولفات، سرعت جذب بهتری دارند. اما NIH همچنین گزارش می دهد که وقتی در آزمایشات بالینی به افراد مبتلا به دیابت کنترل نشده 1000 میلی گرم (میلی گرم) اکسید منیزیم در روز داده می شد، پس از 30 روز در کنترل قند خون بهبود یافت.

به طور مشابه، افرادی که روزانه 300 میلی گرم کلرید منیزیم دریافت می کردند، پس از 16 هفته، قند خون ناشتا را بهبود بخشیدند. با این حال، کسانی که منیزیم آسپارتات دریافت کردند، پس از سه ماه مصرف مکمل، هیچگونه بهبودی در کنترل قند خون نداشتند.

تنها چند آزمایش بالینی کوچک فواید مکمل منیزیم را برای دیابت ارزیابی کرده اند. تحقیقات بیشتری برای تعیین بهترین نوع منیزیم برای کنترل گلوکز مورد نیاز است.

اگر کمبود دارید، با پزشک خود مشورت کنید تا ببینید آیا مکمل برای شما مناسب است یا خیر. منیزیم به صورت خوراکی به صورت کپسول، مایع یا پودر موجود است. همچنین می تواند به بدن تزریق شود، یا به صورت موضعی استفاده شود و با روغن و کرم از طریق پوست جذب شود.

بیشتر بخوانید: درمان های جایگزین برای دیابت

چگونه می توان منیزیم بیشتری در رژیم غذایی خود دریافت کرد؟

حتی اگر مکمل می تواند سطح پایین منیزیم خون را اصلاح کند، شما همچنین می توانید سطح خود را به طور طبیعی از طریق رژیم غذایی افزایش دهید.

مقدار توصیه شده روزانه منیزیم برای زنان بالغ 320 تا 360 میلی گرم و 410 میلی گرم تا 420 میلی گرم برای مردان بالغ است. بسیاری از گیاهان و محصولات حیوانی منبع عالی منیزیم هستند:

• سبزیجات برگ سبز (اسفناج ، سبزیجات و غیره)
• حبوبات
• آجیل و دانه ها
• غلات کامل
• کره بادام زمینی
• غلات صبحانه
• آووکادوها
• سینه مرغ
• گوشت چرخ کرده
• کلم بروکلی
• بلغور جو دوسر
• ماست

آب لوله کشی، آب معدنی و آب بطری نیز منابع منیزیم هستند، اگرچه بسته به منبع آب میزان منیزیم می تواند متفاوت باشد. آزمایش خون منیزیم تام سرم می توانید کمبود منیزیم را تشخیص دهد. علائم کمبود شامل از دست دادن اشتها، حالت تهوع، گرفتگی عضلات و خستگی است.

بیشتر بخوانید: چای و دیابت: فواید، خطرات و انواع آن

سایر مزایای منیزیم برای سلامتی

منیزیم نه تنها به تنظیم قند خون کمک می کند. سایر مزایای سطح سالم منیزیم در خون عبارتند از:

• فشار خون را کاهش می دهد، که خطر ابتلا به بیماری های قلبی و سکته را کاهش می دهد
• استخوان های سالم را تقویت می کند
• تعداد حملات میگرنی را کاهش می دهد
• عملکرد ورزش را بهبود می بخشد
• اضطراب و افسردگی را کاهش می دهد
• التهاب و درد را کاهش می دهد
• سندرم پیش از قاعدگی را تسکین می دهد

خطرات و عوارض مصرف منیزیم

مصرف بیش از حد منیزیم خطرات خاصی برای سلامتی دارد. این می تواند در برخی از افراد اثر ملین داشته و منجر به اسهال و گرفتگی معده شود. بنابراین مهم است که مکمل های منیزیم را طبق دستور مصرف کنید. این عوارض جانبی می تواند با کربنات منیزیم، کلرید، گلوکونات و اکسید رخ دهد.

اگر روده شما نمی تواند مکمل های منیزیم خوراکی را تحمل کند، به جای آن از روغن یا کرم موضعی استفاده کنید. با این حال، خطر تحریک پوست وجود دارد. ابتدا با استفاده از کرم روی قسمت کوچکی از پوست، واکنش پوست خود را آزمایش کنید.

خوردن مقادیر زیاد منیزیم نیز می تواند منجر به مسمومیت با منیزیم شود. این وضعیت می تواند کشنده باشد. علائم مسمومیت شامل تهوع، استفراغ، مشکل در تنفس، ضربان قلب نامنظم و ایست قلبی است.

عملکرد ضعیف کلیه به دلیل ناتوانی کلیه ها در دفع منیزیم اضافی از بدن، یک عامل خطر برای مسمومیت با منیزیم است.

هنگام مصرف مقدار زیادی منیزیم از طریق غذا عوارض جانبی ایجاد نمی شود. بدن قادر است مقادیر اضافی منیزیم طبیعی را از طریق ادرار دفع کند.

در صورت مصرف داروهای تجویزی، قبل از مصرف مکمل با پزشک خود مشورت کنید. این می تواند از تداخلات احتمالی دارویی جلوگیری کند.

بیشتر بخوانید: چه چیزی خطر دیابت را افزایش می دهد؟

جمع بندی

در صورت ابتلا به دیابت یا پیش دیابت، احتمال کمبود منیزیم را با پزشک خود در میان بگذارید. رفع کمبود می تواند به طور بالقوه سطح قند خون شما را بهبود بخشد و به شما در مدیریت بهتر وضعیت کمک کند.

بیشتر بخوانید: چرا برخی در دوران یائسگی اضافه وزن پیدا میکنند؟