چطور در خانه گل پامچال پرورش دهیم؟

گل پامچال های باغی گونه های مختلفی از جنس Primula را تشکیل می دهند ، گروهی از گیاهان چند ساله که بهاره شکوفا هستند و بسته به نوع مختلف در سایه های مختلف بنفش، قرمز ، زرد، صورتی شکوفا می شوند. نوع غالباً کاشته شده در کشت باغ ها هیبریدها و ارقام آنها است که بیشتر آنها از طریق عبور از گونه های P. vulgaris و P. veris حاصل می شوند. به این هیبریدها نام Primula x polyanthus داده شده است و همچنین با استفاده از آنها در باغ ، گیاهان خانگی بسیار خوبی ایجاد می کنند، اگرچه معمولاً کوتاه مدت هستند. آنها برگهای چروکیده و سبز عمیقی دارند که به صورت دسته ای کم ، دارای گلهایی به شکل بشقاب روشن است.

برای استفاده در محیط داخلی، گیاهان پامچال اغلب با انتظار رشد برای مدت کوتاهی فروخته می شوند و پس از پایان گلدهی دور ریخته می شوند. پرورش آنها به شکوفایی مکرر امکان پذیر است، اما این کار دشوار است. در بیشتر موارد، شما نباید انتظار یک گیاه خانگی با عمر طولانی را داشته باشید. در عوض، به گلدان گل پامچال خود مانند ارکیده پاییزه شکوفه دار فالانوپسیس فکر کنید – این یک بازدید کننده زیبا است، اما در دراز مدت زنده نخواهد ماند.

این گیاه تا حدی ریز ریز و رشد کند است که معمولاً به عنوان گیاه مهد کودک بالغ برای نمایش در فضای داخلی کوتاه مدت خریداری می شود. بهار معمولاً هنگامی است که مراکز باغی نمونه های گلدانی را گل کرده و یا در حال گلدهی است. در صورت کاشت از دانه ها یا از تقسیمات ، ممکن است یک سال کامل یا حداکثر سه سال صبر کنید تا گیاهان به بلوغ گلدهی برسند.

مراقبت از گل پامچال

گل نارنجی در محیط داخلی و به منظور زنده ماندن به ترکیب مناسبی از نور خورشید (روشن اما غیرمستقیم) ، آب (کاملاً مرطوب) و غذا (بلافاصله پس از کاشت) نیاز دارد. با گل انداختن گلهای در حال مرگ ، فصل گلدهی را طولانی کنید. بعد از شکوفه دادن گیاه ، آن را به بیرون منتقل کنید. ممکن است در اواخر فصل شکوفه های اضافی دریافت کنید.

این گیاهان را در شرایط مناسب حفظ کنید. رشد موفقیت آمیز گیاهان گل پامچال تا حد زیادی مسئله اعتدال و اعتدال است.

سبک

گل پامچال وقتی در محیط داخلی رشد می کند ، طاقچه های پنجره با نور روشن را ترجیح می دهد اما نباید در معرض نور مستقیم خورشید قرار گیرد. هنگام کاشت آنها در خارج ، در گوشه ای سایه دار یا محلول قرار دهید.

خاک مناسب

این گیاهان به مخلوط گلدان سست ، زهکشی شده و بسیار غنی با سطح بالای هوموس نیاز دارند. اکثر خاکهای گلدانی با کاربردهای عمومی که مبتنی بر پیت ماس ​​هستند ، این شرایط را فراهم می کنند. شما می توانید مخلوط گلدان خود را با نسبت حتی پیت ماس ​​، ورمیکولیت و پرلیت تهیه کنید. این مخلوط نه تنها رطوبت را به خوبی نگه می دارد بلکه زهکشی بسیار خوبی را نیز به همراه دارد. در فضای باز ، پامچالها خاکی غنی و خوب تخلیه را ترجیح می دهند که کمی اسیدی باشد.

آبیاری

گل پامچال برای رشد به رطوبت کافی ، یکنواخت و منظم نیاز دارد. آنها نباید خیس باشند ، اما اجازه ندهید خاک خشک شود. به دنبال علائم پژمردگی باشید و آبیاری خود را متناسب با آن تنظیم کنید.

هنگام پرورش آنها در داخل ، گیاهان را بیش از حد آبیاری نکنید. آب زیاد دعوت به پوسیدگی ریشه یا عفونت های قارچی کشنده است. پژمردگی ، حتی اگر گیاه در حال آب گرفتن باشد ، نشانه پوسیدگی ریشه است.

دما و رطوبت

پامچال ها در دمای متوسط ​​تا خنک ترین نتیجه را دارند – گرمای شدید می تواند باعث پژمردگی و خرابی گیاه شود. آنها در دمای بین 50 تا 65 درجه فارنهایت بهترین رشد را دارند و برای دمای بالاتر از 80 درجه اهمیت زیادی ندارند. گل پامچال مانند رطوبت بالا است که می تواند از طریق استفاده از یک دستگاه رطوبت ساز یا قرار دادن گلدان در یک بشقاب پر از سنگریزه و آب تأمین شود.

کوددهی

در آغاز رشد و گلدهی با کود مایع ضعیف کوددهی کنید. از آنجا که این گیاهان گیاهان داخلی با عمر طولانی نیستند ، استفاده از کود با کنترل آزاد ممکن است برای رسیدن آنها به فصل گلدهی کافی باشد.

آیا گل پامچال سمی است؟

اگرچه از نظر شیمیایی سمی محسوب نمی شود ، اما خوردن گیاه پامچال می تواند باعث واکنش در اسب ، گربه و سگ شود. برخی از افراد پس از لمس گیاه ، واکنش های پوستی را تجربه می کنند.

علائم مسمومیت

حیواناتی که پامچال می خورند ممکن است حالت تهوع و استفراغ داشته باشند، اگرچه به ندرت نیاز به مراقبت پزشکی دارد. انسان ممکن است از دست زدن به گیاهان تحریک پوست و بثورات را تجربه کند.

انواع گل پامچال

برای پرورش داخل منزل ، بهترین گل پامچال ارقام P. polyanthus است اما ارقام P. auricula نیز وجود دارد که گیاهان خانگی خوبی ایجاد می کند. برخی از انواع قابل توجه عبارتند از:

‘Belarina Colbalt Blue’: این گیاه 5 تا 8 اینچی دارای گلهای دوتایی آبی غنی است که به شدت شکوفا می شوند. این یک گیاه مورد علاقه برای پرورش در گلدان است و باعث ایجاد یک گیاه مناسب باغ در مناطق 4 تا 8 می شود.
‘Belarina Nectarine’: این رقم دارای گلهای بزرگ ، معطر و زرد طلایی است.
‘Zebra Blue’: این گونه دارای گلهای بسیار بزرگ با گلبرگهای راه راه آبی و سفید است. این گیاه به ویژه به عنوان یک گیاه خانگی شکوفا است و از اواخر زمستان تا بهار گل می دهد.
‘Crescendo Bright Red’: این گونه دارای گلهای چشمگیر ، قرمز با مراکز زرد است. در فضای باز ، برای مناطق 5 تا 8 مناسب است. سری ‘Crescendo’ رنگ های دیگری از جمله آبی روشن را نیز ارائه می دهد.
‘Romance’: این هیبرید دارای گلهای دوتایی بسیار بزرگ و به رنگ صورتی روشن است. گلها با روبانهای نازک سفید لبه دار شده اند.
Primula auricula ‘Cinnamon’: گل ساعتی گونه ای بومی کوه های سنگلاخی اروپا است. رقم ‘Cinnamon’ دارای گلهای کاملاً دوتایی به رنگ مایل به نارنجی است. در فضای باز ، گیاهان auricula را می توان در مناطق 3 تا 8 پرورش داد.
Primula aricula ‘Larry’: این رقم دارای گلهای بنفش غنی با گلبرگهای یاس بنفش و مراکز سفید است. ارقام auricula به داشتن گلهای نمایشی دو رنگ و سه رنگ معروف هستند. ارقام دیگر شامل “Blue Velvet” ، “Dale’s Red” ، “Harry Hotspur” و “Sirius” است.

اگرچه این روش بیشتر برای گیاهان پامچال کاشته شده در باغ استفاده می شود، اما از تقسیم توده های ریشه نیز می توان برای تکثیر گیاهان بیشتر از یک نمونه داخلی استفاده کرد. این کار بهتر است پس از گلدهی در صورت شکوفایی گیاه ، زمانی که اغلب به هر حال دور ریخته می شوند، انجام شود.

کل گیاه را از گلدان بردارید، سپس آن را با احتیاط به چهار قسمت تقسیم کنید ، مطمئن شوید که هر شاخه برگ و ریشه خوبی دارد. بلافاصله تقسیم ها را در گلدان های مخصوص خود پر از خاک گلدان تازه یا مخلوطی از پیت ماس​​، پرلیت و ورمیکولیت قرار دهید.

می توانید انتظار داشته باشید که تقسیمات جدید قبل از شکوفایی یک سال کامل به طول انجامد. کندی رشد و ماهیت ریز آنها به همین دلیل است که گیاهان پامچال معمولاً به عنوان گیاهان مهد کودک تقریباً بالغ خریداری می شوند.

چگونه بذر گل پامچال را پرورش دهیم؟

گل نارنجی اگرچه معمولاً از گیاهان نهالستان کاشته می شود ، می تواند از طریق بذر رشد کند ، اگرچه این یک فعالیت چالش برانگیز است. گل پامچال کاملاً به قارچ های میراگرنده حساس است ، بنابراین انتظار دارید که برخی از نهال ها را از دست دهید و اگر آزمایش شما به نتیجه نرسد ، احساس خیلی بدی نداشته باشید. علاوه بر این ، رسیدن آنها به گیاهان گلدار می تواند مدتی طول بکشد – بعضی از انواع آن تا سه سال.

اما هنوز هم می تواند یک فعالیت ارزشمند برای چالش محض آن باشد. و برای انواع نادر ، این تنها راه رشد این گیاهان است. با این حال، این یک روش مناسب برای مبتدیانی نیست که صبر کافی ندارند.

در سینی های بذر از مخلوط خزه اسپاگنوم و ورمیکولیت استفاده کنید و قبل از کاشت بذر آن را به خوبی خیس کنید. بذرهای ریز را روی سطح مخلوط گلدان بپاشید و به سختی روی آنها را با یک اسپری ورمیکولیت بپوشانید. سینی را در یک منطقه نسبتاً خنک و با نور غیرمستقیم روشن قرار داده و با مه آلود کردن آنها را بیشتر حفظ کنید. در عرض چند هفته ، ممکن است جوانه بزنند. میزان جوانه زنی می تواند ناهموار باشد، بنابراین نسبت به موفقیت نسبتاً پایین خیلی ناامید نشوید. هنگام رشد ، نهال ها را به سخت ترین گیاهان نازک کنید. نهال ها وقتی چهار برگ واقعی داشته باشند می توانند به گلدان های جداگانه پیوند شوند. نهال ها می توانند به قارچ های میرایی حساس باشند، که با حفظ گردش خون مناسب می توان آن را به حداقل رساند. برخی از تولیدکنندگان دوست دارند برای جلوگیری از عفونت قارچی، یک لایه نازک از پودر قارچ کش روی سطح سینی های نهال پهن کنند.

همانطور که آنها را در گلدان های جداگانه پرورش می دهید ، به گیاهان دماهای نسبتاً کم ، نور غیر مستقیم روشن بدهید و آنها را مرطوب نگه دارید اما مرطوب نباشد. نهال رشد کندی خواهد داشت ، بنابراین انتظار داشته باشید که حداقل تا یک سال کامل و احتمالاً تا سه سال قبل از رسیدن به بلوغ گل ، آنها را پرورش دهید.

گلدان و گلدان

بعید به نظر می رسد که گل پامچال خود را مجدداً بارگیری کنید زیرا این گیاهان معمولاً برای مدت زمان کوتاهی قبل از دور ریختن رشد می کنند. اگر این کار را انجام دادید ، اطمینان حاصل کنید که آنها را خیلی عمیق دفن نکنید – دفن بیش از حد عمیق دلیل اصلی تسلیم پامچال ها است. گیاهان را دفن کنید تا بالای گلدان ریشه کمی بالاتر از سطح خاک اطراف آن بلند شود. هرگز خاک را در اطراف ساقه گیاه گلدار جمع نکنید.

آفات / بیماری های شایع

گل پامچال هنگام کاشت در فضای باز و در شرایطی که کاملاً مطابق میل آنها باشد ، تقریباً بدون دردسر است. با این حال ، به عنوان گلدان های داخلی گلدان ، می توانند در معرض کپک خاکستری بوتریتیس قرار بگیرند ، که اغلب در ماه های زمستان رخ می دهد و گیاهان بیش از حد آبیاری می شوند. برای از بین بردن هاگ قارچ حتما برگهای مرده یا بیمار را بردارید. یک پودر قارچ کش ممکن است از بیماری جلوگیری کند.

منبع