راهنمای سفر به مصر

مصر قدیمی ترین مقصد گردشگری روی زمین است. یونانیان و رومیان باستان این روند را آغاز کردند و در مقیاس سیکلوپی اهرام و کلوسی های تبس چشم پوشی کردند. در دوران استعمار، ناپلئون و انگلیسی‌ها گنجینه‌های مصر را غارت کردند تا موزه‌های ملی خود را پر کنند، و جرقه‌ای از توریست‌های بزرگ را برانگیخت که در نهایت به سیل مسافران تبدیل شد که توسط توماس کوک مبتکر در سفرهای دریایی نیل و سخنرانی‌های مصرشناسی شرکت کردند.

امروزه محبوب ترین مکان ها برای بازدید نه تنها بناهای تاریخی دره نیل و سوق ها، مساجد و مدارس قاهره اسلامی، بلکه صخره های مرجانی خارق العاده و ماهی های گرمسیری، تپه های شنی، قلعه های باستانی، صومعه ها و هنر صخره ای ماقبل تاریخ هستند.

این سرزمین به خودی خود یک طبیعت عجیب است و منبع حیات آن رودخانه نیل است. از مرز سودان تا سواحل دریای مدیترانه، دره نیل و دلتای آن با زباله‌های خشک احاطه شده‌اند، که دومی به اندازه اولی خالی از مردم است. این دوگانگی آشکار بین باروری و ویرانی برای شخصیت مصر بنیادی است و از دوران ماقبل تاریخ به توسعه آن شکل داده است و تداومی را به فرهنگ ها و مردمان مختلف در طول هفت هزار سال بخشیده است. این یک احساس ماندگاری و بی زمانی است که توسط دین تقویت شده است و همه جنبه های زندگی را فرا می گیرد. گرچه فرقه های بت پرستان مصر باستان به اندازه میراث مومیایی ها و معابد آن رو به مرگ هستند، مراسم باستانی باروری و دسته های قایق ها هنوز جایگاه خود را در جشن های اسلام و مسیحیت حفظ کرده اند.

نتیجه یک فرهنگ چند لایه است که به نظر می رسد احترام یکسانی به باستان و مدرن قائل است. دهقانان رود نیل و قبایل بادیه نشین صحرا مانند اجدادشان در هزار سال پیش زندگی می کنند. جوامع دیگر عبارتند از نوبی ها در جنوب دور، و مسیحیان قبطی، که ریشه خود را به زمان فراعنه برمی گردند. آنچه آنها را به هم پیوند می دهد عشق به وطن، پیوندهای خانوادگی گسترده، وقار، گرمی و مهمان نوازی نسبت به غریبه هاست. اگرچه بیشتر بازدیدکنندگان به خاطر بناهای تاریخی مصر به سوی مصر جذب می شوند، اما خاطره ماندگار احتمالاً مربوط به مردم آن و شیوه زندگی آنهاست.

کجا در مصر برویم؟

پایتخت مصر، قاهره، یک کلان شهر جوشان است که جذابیت اصلی آن در بازارها و مساجد قرون وسطایی آن نهفته است، اگرچه در کنار هم قرار گرفتن زندگی قرون وسطایی و مدرن، دروازه های مستحکم، ویلاها و آسمان خراشهای شهر که ممکن است با ترافیک در هم آمیخته شده باشند، جذابیت کمتری وجود دارد. توسط گاری های الاغ متوقف شود. عظمت و تنوع این “مادر شهرها” به اندازه هر چیزی که در مصر با آن روبرو می شوید خیره کننده است. درست در خارج از قاهره، اولین اهرام است که در سراسر صحرا تا لبه فیوم را در بر می گیرند، از جمله سه گانه غیر قابل غلبه در جیزه، قبرستان وسیع سقاره و اهرام در دهشور. علاوه بر همه اینها، موزه‌های فوق‌العاده‌ای وجود دارد که به مصر باستان، قبطی و اسلامی اختصاص داده شده‌اند و سرگرمی‌های کافی برای هفته‌ها وقت شما را اشغال می‌کنند.

با این حال، جذابیت اصلی گردشگران، مانند همیشه، دره نیل، با بناهای باستانی و مناظر رودخانه ای بی انتها، باقی مانده است – سفرهای دریایی نیل با یک کشتی لوکس یا یک قایق بادبانی فلوکا راهی عالی برای ترکیب این دو است. شهر اقصر مترادف با معابد باشکوه کارناک و گورستان تبانی است که شامل دره پادشاهان می شود که توت عنخ آمون و دیگر فراعنه در آن دفن شده اند. اسوان، جنوبی‌ترین شهر مصر، دوست‌داشتنی‌ترین مکان در رود نیل و محیطی خسته‌کننده را دارد. از اینجا می‌توانید از معبد فیله جزیره ایسیس و کلوسی‌های سنگ‌تراشی شده در ابو سیمبل دیدن کنید یا به معابد دیگر در اطراف دریاچه ناصر سفر کنید. سایت های دیگری که نباید از دست داد عبارتند از Edfu و Kom Ombo، بین الاقصر و اسوان، و Abydos و Dendara، در شمال اقصر.

علاوه بر بناهای تاریخی، مصر سرشار از شگفتی های طبیعی است. شبه‌جزیره سینا که در کنار صخره‌های مرجانی پر از ماهی‌های استوایی است، غواصی و غواصی فوق‌العاده‌ای را ارائه می‌کند، و سواحلی با حاشیه نخل‌ها که زنان می‌توانند بدون مزاحمت شنا کنند. استراحتگاه‌های امتداد خلیج عقبه به اندازه‌ای متنوع هستند که برای همه مناسب باشد، چه در هتل‌های لوکس شرم‌الشیخ، نزدیک خلیج نعما یا تابا در شمال‌تر باشید، یا زندگی ساده و ارزان در دهاب و نویبه. از آنجا به راحتی می توان از صومعه سنت کاترین و کوه سینا (جایی که موسی ده فرمان را دریافت کرد) در داخل کوهستان دیدن کرد. با صرف زمان، پول نقد و استقامت بیشتر، می‌توانید به سافاری‌های جیپ یا سفرهای شتر به واحه‌های دورافتاده و وادی‌های دیدنی بروید.

سواحل دریای سرخ مصر صخره‌های بیشتری در سواحل دارد، با غواصی و غواصی که به طور سنتی در اطراف حورغاده متمرکز شده‌اند، در حالی که صخره‌های جزیره‌ای که به سختی لمس شده‌اند از بندر سافاگا تا مرسا عالم، علاقه‌مندان جدی به غواصی را به خود جلب می‌کنند. صحرای شرقی کوهستانی در داخل کشور، صومعه‌های قبطی سنت پل و سنت آنتونی، معادن معادن رومی، و مجموعه‌ای از هنرهای صخره‌ای فراعونی و ماقبل تاریخ را در خود جای داده است که به غیر از بادیه‌نشین‌های عشایری، افراد کمی آن را دیده‌اند.

در حالی که صحرای شرقی هنوز به سختی توسط گردشگری لمس می شود، واحه های بیابانی غربی به مدت چهل سال در مسیر گردشگری بوده اند و امروزه میزبان سافاری ها در بیابان هستند. سیوا، به سمت مرز لیبی، دارای فرهنگ و تاریخ منحصر به فرد، استخرهای شفاف و کیسه های جذاب است. مسافران همچنین می‌توانند «مدار بزرگ صحرا» (از قاهره، اقصر یا آسیوت) را از طریق چهار واحه «درونی» دنبال کنند – اگرچه بهاریا و فرافره بیشترین جذابیت را دارند، با صحرای سفید دوست‌داشتنی بین آنها، واحه‌های بزرگ‌تر دخلا و خارگا نیز به محض فرار از «پایتخت‌های» مدرن‌شده، پاداش‌های خود را دارد. و برای کسانی که به سفرهای جدی بیابانی می‌روند، چالش کاوش در دریای بزرگ شن یا وادی‌های دورافتاده گیلف کبیر، که هنر صخره‌ای ماقبل تاریخ آن در فیلم «بیمار انگلیسی» به نمایش درآمد، وجود دارد. برخلاف این مکان‌های عمیق بیابانی، شبه واحه‌های فایوم و وادی ناترون هستند که شامل دره نهنگ‌های فسیل‌شده، خرابه‌های باستانی متنوع و صومعه‌های قبطی است.

در دریای مدیترانه، دومین شهر مصر، اسکندریه، دارای یک رشته سواحل است که کایرن ها در تابستان به آنجا می روند و رستوران های غذاهای دریایی عالی. علیرغم اینکه این شهر توسط اسکندر مقدونی تأسیس شد و توسط کلئوپاترا به رومیان از دست رفت، امروزه شهر کمی از شکوه باستانی خود خیانت می کند. با این حال، کتابخانه جدید و باشکوه آن، با مجسمه‌هایی که از بقایای غرق‌شده کاخ کلئوپاترا بیرون آمده‌اند، و فانوس دریایی فاروس (که غواصان می‌توانند در آن کاوش کنند) حال و هوای شکوه و عظمت را بازسازی می‌کنند. اسکندریه که به دلیل انحطاطش در دوران استعمار نیز مشهور است، هنوز به رمانتیک‌ها اجازه می‌دهد تا در کاوش نوستالژیک شهر که در کوارتت اسکندریه دورل جاودانه شده است لذت ببرند، در حالی که در امتداد سواحل مدیترانه، میدان نبرد العلمین در جنگ جهانی دوم قرار دارد. برای غواصان، آب‌های اسکندریه مجموعه‌ای از شهرهای غرق‌شده و خرابه‌های زمان جنگ را برای کاوش ارائه می‌دهد.

دلتای نیل، در شرق اسکندریه، با توجه به نقش مهمی که در تاریخ مصر باستان دارد، آثار باستانی کمی دارد و تا حد زیادی توسط گردشگران نادیده گرفته می شود. با این حال، برای علاقه مندان به فرهنگ مصر، دلتا میزبان فستیوال های مذهبی رنگارنگ در تانتا، زاغازیگ و دیگر شهرها است. بیشتر در شرق منطقه کانال قرار دارد که تحت سلطه کانال سوئز و سه شهر آن قرار دارد: سوئز تیره و تار است، اما یک پیوند حمل و نقل حیاتی بین قاهره، سینا و ساحل دریای سرخ است. پورت سعید و اسماعیلیه مکان‌هایی دلپذیر و البته خواب‌آلود هستند، جایی که می‌توانید احساس «مصر واقعی» را بدون سر زدن به سایر گردشگران داشته باشید.

شیرجه زدن

مصر یکی از بهترین مقاصد غواصی در جهان است. دریای سرخ و خلیج عقبه سرشار از حیات دریایی هستند و مجموعه‌ای شگفت‌انگیز از مکان‌های غواصی را در خود جای داده‌اند، با گزینه‌های زیادی هم برای تازه‌کارها و هم برای متخصصان: غرق‌های جنگ جهانی دوم به‌طور قابل‌توجهی حفظ شده، صخره‌های مرجانی مملو از دلفین‌ها، رنگین کمان. باغ های شقایق، و خلیج های کم عمقی که لاک پشت ها از آن ها بازدید می کنند، تنها تعدادی از مکان هایی هستند که می توانید کاوش کنید. فصل های سینا و ساحل دریای سرخ دارای اطلاعات دقیق در مورد مکان های غواصی و شرکت های غواصی توصیه شده و همچنین نکاتی در مورد مسائل ایمنی و زیست محیطی هستند.

صخره ها

آب و هوای پایدار دریای سرخ، جزر و مدهای کم عمق و شوری فوق‌العاده بالا، شرایط عالی را برای مرجان‌ها و اسفنج‌های فوق‌العاده درخشان فراهم می‌کند – اگر قبلاً در مکان‌هایی مانند هاوایی یا کارائیب غواصی کرده باشید، که صخره‌های آن‌ها برای همیشه کسل‌کننده به نظر می‌رسند. صخره‌های مرجانی که توسط نسل‌هایی از پولیپ‌های کوچک ایجاد شده‌اند که اسکلت‌های بیرونی سنگ آهکی خود را بر روی بقایای اجداد خود می‌گذارند، صخره‌های مرجانی می‌توانند 4 تا 5 سانتی‌متر در سال رشد کنند. دریای سرخ علاوه بر مرجان های سخت مانند مرجان های مغزی و آتشی که دارای اسکلت بیرونی سفت و سخت هستند، میزبان مرجان های نرم فراوانی از جمله مرجان های شلاقی و فن های دریایی است. از آنجایی که بیشتر انواع مرجان ها برای شکوفا شدن به مقدار متوسطی از نور گرم خورشید نیاز دارند، دیدنی ترین تشکل ها در 30 متری سطح یافت می شوند.

بیشتر صخره‌های دریای سرخ از نوع حاشیه‌ای هستند، با یک تالاب کم‌عمق درست در ساحل، که آب گرم و کف پرآوار آن ستاره‌های دریایی و راب‌های دریایی را به خود جذب می‌کنند. صدف‌ها و خارپشت‌های دریایی در شکاف‌ها پنهان می‌شوند و دسته‌هایی از دوشاخه‌ماهی‌ها و پروانه‌ماهی‌ها در اطراف پرواز می‌کنند. مرز آن به سمت دریا، صخره‌های صخره‌ای است که تاج آن معمولا قفسه‌ای با سطح ناهموار است، در حالی که مناطق عمیق‌تر از نظر گیاهان و جانوران غنی است. فراتر از آن یک شیب پوشیده از مرجان است که مانند لبه یک صخره به یک ریزش منتهی می شود. مناطق مسطح تر ممکن است با ستون های مرجانی یا گره ها پر شده باشند. در پایین‌تر، مرجان‌ها پراکنده‌تر هستند، و ممکن است تراس‌های شنی پر از علف‌های دریایی را بیابید که از اسب‌های دریایی و ماهی‌های لوله‌کشی نگهداری می‌کنند. فراتر از ریزش آب های آزاد نهفته است.

زندگی دریایی

برخی از رنگارنگ‌ترین و دوست‌داشتنی‌ترین گونه‌های دریای سرخ را می‌توان در مناطق کم‌عمق، جایی که نور خورشید درخشان‌ترین است، مشاهده کرد. در میان رایج‌ترین آنها طوطی‌ماهی دهان منقاری و پنبه‌ماهی با ظاهری عجیب و غریب هستند که باله‌های پشتی بلندشان به رشته‌ها ختم می‌شود.

هر جا که شقایق های گزنده به صخره می چسبند، دلقک ماهی (یا شقایق ماهی) را خواهید دید. فرشته‌ماهی‌ها معمولاً در نزدیکی مرجان‌ها یافت می‌شوند، در حالی که ابرهای طلایی و آنتیای سرخ‌رنگ در اطراف سر مرجان‌ها و فن‌ها جمع می‌شوند. دامنه‌ها و صخره‌های جلویی زیستگاه ماهی‌گیرها، بزماهی‌ها و راس‌ها هستند (بزرگ‌ترین آنها، ناپلئون وراس، می‌تواند انسان را کوتوله کند).

در آب‌های عمیق‌تر ممکن است کوسه‌هایی از جمله کوسه‌های صخره‌ای نوک سفید، کوسه‌های صخره‌ای خاکستری و (گاهی) سر چکشی صدفی مشاهده کنید. درختان صخره ای خالدار اغلب در کف شنی دریا دیده می شوند. لاک پشت ها یکی از هیجان انگیزترین گونه هایی هستند که در زیر آب با آنها روبرو می شوند. دریای سرخ دارای گونه های مختلفی از جمله لاک پشت سبز و لاک پشت پوزه عقابی است. برخورد با دلفین ها نیز ممکن است، و کسانی که به اندازه کافی خوش شانس هستند که در هنگام غواصی با غلاف دلفین های پوزه بطری یا اسپینر روبرو می شوند، احتمالاً آن را در زمره نکات برجسته سفر خود قرار می دهند.

حقایقی از مصر

• جمهوری عربی مصر 1,001,450 کیلومتر مربع مساحت دارد، اما 96.4 درصد آن بیابان است . فقط دره نیل، دلتای آن و برخی واحه ها حاصلخیز هستند.

• جمعیت 83.7 میلیون نفری مصر بیش از دو برابر جمعیت پرجمعیت ترین کشور عربی بعدی (الجزایر) و یک چهارم جمعیت جهان عرب است. 71 درصد مردم مصر باسواد هستند. میانگین امید به زندگی 73 سال است.

• اسلام بزرگترین دین است و حدود نود درصد مصریان مسلمان هستند. اکثر بقیه مسیحیان قبطی هستند ، با تعداد کمی از مسیحیان دیگر، و یک جامعه کوچک اما باستانی یهودی.

• همه مصری ها به زبان عربی صحبت می کنند ، اما زبان های مصری دیگری نیز وجود دارد: نوبیایی ، مربوط به زبان های نیلوتیک شرق آفریقا، در اطراف اسوان و دریاچه ناصر صحبت می شود. سیوی ، یک زبان بربری مانند زبان مراکش و الجزایر، در سیوا واحه صحبت می شود. و قبطی، که از مصر باستان گرفته شده است، در خدمات کلیسا استفاده می شود، اما نه غیر از این.

• از زمانی که سلطنت در سال 1952 سرنگون شد، مصر یک جمهوری بوده است که تا زمان انقلاب سال 2011 که حسنی مبارک را سرنگون کرد، توسط نیروهای قدرتمند نظامی اداره می شد. انتخابات سال 2012 منجر به تشکیل یک دولت اسلامگرا در زمان ریاست جمهوری محمد مرسی شد. حزب آزادی و عدالت اخوان المسلمین بزرگترین حزب در پارلمان است و پس از آن حزب سلفی النور، حزب لیبرال وفد و بلوک مصر قرار دارند.

• گردشگری مدتهاست که بزرگترین پول درآور مصر بوده است و به دنبال آن عوارضی در کانال سوئز و صادرات نفت، فرآورده های نفتی، گاز طبیعی، پنبه و منسوجات قرار گرفته است. بیش از چهل درصد جمعیت زیر خط فقر زندگی می کنند و اقتصاد بدون 2 میلیارد دلار کمک مالی و غذایی در سال از سوی ایالات متحده سقوط می کند.